17.05.2020

Almanya ile Türkiye’nin korona durumuna şöyle bir bakalım:

Milyon kişiye göre ölü sayısı:

- ALMANYA: 96

- TÜRKİYE: 49

Milyon kişiye göre vaka sayısı:

Bundesliga başlayınca alkış, bizde lig başlayınca auuvvv

- ALMANYA: 2100

- TÜRKİYE: 1758

Ne diyor bu rakamlar?

Şunu diyor:

Almanya, bizden daha kötü durumda...

Peki futbolcuların korona pozitif çıkması?

Almanya’da durum nedir?

Durum şudur:

4 Mayıs’ta 10 Alman futbolcunun korona testi pozitif çıkmıştı. Beş gün önce de bir Alman futbolcunun pozitif çıktığı açıklandı.

Almanya’da tablo bu...

Ve dün Almanya futbol ligi Bundesliga başladı.

Almanya’da  futbolun başlamasını sevinçle, heyecanla, alkışla karşılayanlara bakıyoruz.

Ne yapıyorlar?

Şunu yapıyorlar:

Türkiye’de futbolun başlayacak olmasını lanetliyorlar.

Ne oluyor ya? Ne iş?

Yazının tamamı için tıklayın

Yorum:

Futbol oyalamacası

Çocukken meraklanmıştım. Futbol oynamayı severdim. Bir takım tutmanın zorunlu olduğunu öğrendim daha ilkokula gitmeden. Babam hiç ilgilenmezdi ve hayatı boyunca da ilgilenmedi. Ailedeki abilerimiz ve amcam kendi takımlarının taraftarı yapmaya çabalıyorlardı ikizimle beni. Sonunda büyüklerden birine uydum ve Galatasaray’ı tutmaya karar verdim. İlkokuldayken Pazar günleri maçlar oluyordu ve ertesi gün okulda öğrenciler hep maçları konuşuyordu. Çevrenin etkisi ile herkesin ana gündemiydi futbol.

Her geçen sene daha da tutkulu hale gelmiştim. Radyodan maçları dinliyordum, eğer Galatasaray yenilmişse o haftanın ilk günü depresyonda oluyordum, Fenerbahçe’ye yenilmişse bütün hafta hatta daha uzun süre. Okulda, çevrede alaycı bakışlara kurban oluyordum.

Üniversite yıllarına gelince iyice abarttım taraftarlığı. Hiçbir zaman statta maç izlememiş olmama rağmen televizyonda olan maçları hiç kaçırmıyordum. Defterlerimi bile takım fotoğrafları ile kaplıyordum.

Günün birinde tanıdığım ama tanışmadığım Kuran ile tanıştım. Tanışmıştım yani artık içeriği ile ilgilenmeye başlamıştım. Tanışıklığım arttıkça futbol sevgisi azalmaya başladı. Nadiren de olsa eski alışkanlıktan ve milli duygularla milli maçları seyretmeye devam ediyordum ama zamanla artık o da sıkıcı gelmeye başladı. Son yıllarda hangi takımın şampiyon olduğunu bile ana haberlerde söylenince öğrenmeye başladım.

Kuran’ı anladıkça, gerçekleri öğrendikçe iyice soğudum futboldan. Artık hiç ilgimi çekmiyor ve son derece sıkıcı ve saçma.

Futbol insanları uyutan, oyalayan, gerçeklerden kaçmalarına aracı olan ciddi bir oyalamaca. Yüzlerce, binlerce sorun var çözülmesi gereken. Ekonomi kötü durumda, insanlar işsiz, tüm dünyada aç bilaç gezen insanlar var. Küçücük çocuklar ağır işleri yapmak zorunda bırakılıyor ve son derece masum halleriyle onlara acıyan da yok. Tüm dünya krizde iken hala gündemin futbol maçlarının oynanması olması ve bunun bir devlet meselesi olması içler acısı.

Bırakın bunları, yerin dibine batsın futbolunuz da maçlarınız da. İnsanlar aç, aç, çaresiz. Futbolun mevzu bile olmaması gereken günlerde hala bunlarla uğraşıyoruz. İspanyol doktorlar çok güzel ifade etmişler. Milyonlar ödediğiniz futbolcular sizi tedavi etsin demişler.

Futbol o kadar kötü bir hastalık ki bu hastalığı yaşayıp iyileşen biri olarak söylüyorum, tedavisi çok zor. Ama bu günler bir fırsattır. İnsanlar soğumalı bu kötü alışkanlıktan, bu oyalamacadan. Bırakın, devlet meselesi yapmayın, ne halleri varsa görsünler. Devlet desteğini bırakın, milyar paralar harcayıp statlar inşa etmeyin. İlgilenmeyin lütfen. Böyle batıl oyunlardan kopun, gerçeğe gelin ve Kuran’da vahyolunan çözümlerle sorunları çözün.