YENİ SİSTEM / DÜZEN ARAYIŞLARIMIZ; 'ADİL DÜZEN'E DOĞRU…

BEŞİNCİ KİTAP

GELECEĞİN

DÜNYASI

1977’den-1997’ye…

REŞAD NURİ EROL

YENİ SİSTEM / DÜZEN ARAYIŞLARIMIZ; 'ADİL DÜZEN'E DOĞRU…

BEŞİNCİ KİTAP

YARIM KALAN KİTAP!

(5 kitap daha var! RNE)

1. KİTAPTAN BİR BÖLÜM…

BİZLER BU MESELENİN MERHALELERİNİ ÇOK İYİ BİLİYORUZ:

1- ÇOK YAKIN GELECEK…

2- YAKIN GELECEK…

3- BİR NESİL SÜRELİ GELECEK…

4- ÜÇ-BEŞ NESİL SÜRELİ GELECEK…

5- UZAK SÜRELİ GELECEKLER;

....a) YARIM YÜZYILLIK GELECEK…

....b) BİR YÜZYILLIK GELECEK…

....c) BİRKAÇ YÜZYILLIK GELECEK…

....d) BİN YILLIK GELECEK...

Ve…

BÜTÜN BU GELECEK MERHALELERİNİN GEREKTİRDİĞİ

PLANLAMA VE DÜZENLEMELERİ YAPMAK...

YENİ SİSTEM / DÜZEN ARAYIŞLARIMIZ; 'ADİL DÜZEN'E DOĞRU…

AKEVLER HAREKETİNİN DÖNÜM NOKTALARI TAKVİMİ

1967 --- AKEVLER resmi olarak kuruldu…

1969 --- 1969 SEÇİMLERİ VE “BAĞIMSIZLAR HAREKETİ”…

(KONYA: Necmeddin Erbakan; İSTANBUL: (İzmir’den) Ö.Faruk Yeğin; AYDIN: Süleyman Karagülle)

1970 --- MNP kuruldu…

AK-YAY Mühendislik ve Müşavirlik Bürosu / Dergâhı kuruldu…

1972 --- MSP kuruldu…

(Süleyman Karagülle Kurucu İzmir İl Başkanı; Reşat Nuri Erol Gençlik Kolları Başkanı…)

1973 --- MSP genel seçim başarısı ve CHP ile hükümet ortağı olması…

(Süleyman Karagülle İzmir İl Başkanı ve Milletvekili Adayı, M.Gündüz Sevilgen Manisa Milletvekili!..)

TEK YOL dergisi yayımlandı… (Süleyman Karagülle, M.Gündüz Sevilgen, Reşat Nuri Erol…)

1975 --- AKYOL Neşriyat ve Matbaacılık kuruldu…

(Süleyman Karagülle, Reşat Nuri Erol, Mehmet Çakır…)

AKYAY KAYNAK Yayınevi kuruldu…

(Fehmi Koru ve BİZ dâhil 10 arkadaş…)

1976 --- AKEVLER, Necmeddin Erbakan'a ‘İLK’ Model/Sistem takdimi…

(Süleyman Karagülle, M. Adil Aktuğ, Reşat Nuri Erol…)

1977 --- ABAM kuruldu

(Süleyman Karagülle ve Prof. Dr. Arif Ersoy başkanlığında ilmî heyet…)

AKEVLER Dergisi / Haftalık Bülteni yayınlanmaya başlandı…

(Süleyman Karagülle, Reşat Nuri Erol ve diğer Çalışma Arkadaşları…)

KİTAPLAR / ilk önemli kitaplar kendi yayınevlerimizde yayımlandı…

(Süleyman Karagülle, Reşat Nuri Erol (AKYOL), Fehmi Koru (KAYNAK) ve …)

1983 --- RP (Refah Partisi) kuruldu…

1985 --- ÖZDEMİR ÇELİK-DÖKÜM FABRİKASI harekâtı başladı…

1986 --- ABAM üyeleri, Necmeddin Erbakan'a sistemlerini takdim ettiler…

(Süleyman Karagülle, Arif Ersoy, Süleyman Akdemir, Reşat Nuri Erol, Ali Erişen, Ali Sayı ve …)

10 ABAM üyesi, İstanbul İSAV'da; 'Faizsiz Yeni Bir Banka Modeli'

tebliğlerini sundular… (Tebliğler İSAV tarafından “KİTAP” olarak yayımlandı…)

1987 --- “ADİL DÜZEN” ÇALIŞMALARI olgunlaşmaya başladı…

1981-1988 --- (Reşat Nuri Erol’un Arabistan yılları…)

1990 --- İstanbul'da SOBAM ve RP bünyesinde ilk 'ADİL DÜZEN Çalışmaları'

1991 --- SÜLEYMAN KARAGÜLLE Orta Asya/ Kırgızistan'a “HİCRET” etti…

Yeni “KİTAPLAR” yayımlanmaya başlandı…

(“FAİZSİZ BANKA”, “SOSYAL DENGE” kitapları ve diğerleri; İz ve İşaret yayıncılık…)

Arif Ersoy ve Süleyman Akdemir seçimlerde Çorum ve İstanbul’da aday oldular…

1994 --- AKEVLER - ABAM mensubu Arif Ersoy ve Süleyman Akdemir, Mahalli Seçimlerde Çorum ve İzmir'den aday oldular; Arif Ersoy Çorum Belediye Başkanı seçildi…

1995 --- ABAM ve AKEVLER Ekibi,

YENİ BİR HAZIRLIK, TEBLİĞ VE DÂVET HAMLESİ başlattı:

* İlmî   * Dinî   * Siyasî  * İktisadî

ZARURİ BİR AÇIKLAMA

Bir önceki sayfada, “AKEVLER ÇALIŞMALARI”nın bazı dönüm noktaları var…

BU KİTAPLAR, Bu 10 KİTAP, Üstadımız Süleyman Karagülle’nin “İSLÂM Devlet ve Dünya DÜZENİ” kitabı tarafımdan “Yayına Hazırlandığı” yıllarda yazılmaya başlandı…

Yani; artık kırk yılı aşan “AKEVLER ÇALIŞMALARI”nın tam orta yerinde;

1990’lı YILLARIN BAŞINDA YAZILMAYA BAŞLANDI…

1991 (20 Ekim) Türkiye Genel Seçimleri öncesinde, Refah Partisi İstanbul İl Başkan Yardımcılığı görevindeydim ve o dönemde ana sloganımız, ana söylemimiz “ADİL DÜZEN” idi; “ADİL DÜZEN” diyorduk ama her anlatan “İSLÂM” olarak bildiklerini anlatıyordu…

Bu tarihten bir-iki yıl öncesini ve sonrası ile o yıllarda yoğun olarak yaşadıklarımızı burada yazacak değilim… Ama yazmayı planladığım ve sadece bir kısmını yazabildiğim veya yazabileceğim bu bölümler/kitapçıklar veya KİTAPLARDA, o dönemle ilgili, daha doğrusu o dönemde yaşadıklarımızla ve durumumuzla ilgili “ÇOK ŞEYLER” bulacağınızı söyleyebilirim…

Aniden “İstanbul Milletvekili Adayı” olma kararımdan vazgeçtim, o zamanki RP İl Başkanı R. Tayyip Erdoğan ile yaptığım özel görüşmede kararımı bildirdim ve “ADİL DÜZEN” merkezli çalışmalara; Üstadımızın o zamanki isimlendirmesiyle, “YENİ SİSTEM / DÜZEN ARAYIŞLARIMIZ; 'ADİL DÜZEN'E DOĞRU…” çalışmalarımıza yöneldim…

“İSLÂM Devlet ve Dünya DÜZENİ” yani Prof. İlhan Arsel’in “Teokratik Devlet Anlayışından Demokratik Devlet Anlayışına / Şeriat Devletinden Lâik Cumhuriyete” 850 sayfalık kitabına “REDDİYE” olan (iki ciltlik, büyük boy, 1200 sayfalık) KİTABIMIZI yayına hazırlamaya başladım; tam iki yıl çalışmalarımın ana merkezi sadece buydu…

Evet; sadece “BU KİTAP” ve “DİĞER KİTAPLAR” yani bu “10 KİTAP”…

İşte bu yoğun çalışma esnasında bir de “10 KİTAP KONUSU VE METİNLERİ” de oluşmaya başladı… Yoğunlaştıkça, çalışma arkadaşlarımızla görüştükçe, o dönemde bazı şeyleri yaşadıkça ve özellikle de o yıllarda Kırgızistan’da “MUHACİR” olan Üstad Süleyman KARAGÜLLE ile görüşüp yazıştıkça; değişik konular kendiliğinden gelişiyordu… Bunları kısa veya uzun bir şekilde değerlendirmek veya kitaplaştırmak düşüncesi oluşuyordu…

Bu gelişme ve düşüncelerle yazılabildiği kadarıyla yazılanlar yazıldı ve bilgisayarımın en ücra köşeleri ile birkaç yakın ÇALIŞMA ARKADAŞIMIZIN bilgisayarında, gün yüzüne çıkacağı zamanı beklemeye başladı… Bugünlerde, 2003-2004 yıllarından itibaren Millî Gazete’de “günlük” olarak yazdığım köşe yazılarını kitaplaştırmaya başlayınca; Ali Bülent Dilek kardeşimiz, 1990’lı yıllarda yazılanları da artık gün yüzüne çıkaralım deyiverdi…

Yıllara göre tasnif edebildiğim Millî Gazete’deki köşe yazıları da “10 KİTAP” oluyor… Şimdilik Not supported field expression! sitemizin sadece “KİTAPLAR” bölümünde yayında olacak…

Üstad Süleyman Karagülle bu kitaplar için bence çok önemli bir “TAKDİM” yazısı yazınca, 1970’li, 1980’li, 1990’lı yıllarda (60’lı yıllar da var) yazdıklarımızı da hatırladım…

Hatırlamakla kalmadım…

Onları da yavaş yavaş ve olabildiğince “KİTAP” hâline getirmeye başladım…

Üstad Süleyman Karagülle’nin de o zaman (1994) yazdığı bir “TAKDİM” yazısında ifade ettiği üzere; o dönemde yaşadıklarımızın etkisiyle olacak, gerçekten de çok farklı, çok değişik ve bazı yönleriyle ilk defa denebilecek bir üslup ve tarz denemeleri yapmışım…

O üslubun ve tarzın kendiliğinden oluşan samimiliğine hiç dokunmadım…

Olabildiğince ve içimden geldiği gibi aktarmaya gayret ettim…

YAZDIKLARIMIZDA FARKLI ŞEYLER bulacaksınız…

KİTAPLARIMIZDA bilmediklerinizi bulacaksınız…

Yazacak ve anlatacak daha çok şey var ama…

Şimdilik “MARUZATIM” bu kadar!

İyi okumalar dilerim…

Selam… Sevgi… Saygı… Ve dua, dua, DUA ile…

İstanbul, Kasım 2012

Reşat Nuri EROL

T A K D İ M

İLİM ADAMLARI kendi dilleri ile anlatırlar, halk ilim adamlarının konuşmalarını ve yazılarını anlamaz.

YAZARLAR ilim adamlarının anlattıklarını halkın anlayacağı dile çevirirler, halkın anlayacağı hâle getirirler ve okurlarına sunarlar.

İLİM ADAMLARININ ANLATTIKLARI teoriktir ama tamdır, proje hâlindedir ama uygulanabilir durumdadır, özellikle de sorunlara çözümler ihtiva etmektedir.

YAZARLARIN ANLATTIKLARI ise eksiktir, uygulanabilir proje değildir ama halkın anlaması ve kavraması gerekenleri dile, söze, yazıya dökmektedir.

HALK onların yazdıkları ile projenin ne olduğunu anlar, kavrar ve onlar yani yazarlar sayesinde ilim adamlarının yaptığı projeyi destekler.

İŞ ADAMLARI da projeleri uygulanacak şekilde anlarlar.

Demek ki bir projenin uygulanır hâle gelmesi için dört sınıf insana ihtiyaç vardır:

a) PROJEYİ YAPAN ÂLİMLER.

b) PROJEYİ HALKA ANLATAN VE KABUL ETTİREN YAZARLAR.

c) PROJEYİ UYGULAYACAK VEYA UYGULATACAK İŞ ADAMLARI.

d) PROJEYE İNANAN, ANLAYAN, BENİMSEYEN VE UYGULAYAN HALK.

Bugün âlim olanlar Amerika’daki 200 aileden oluşan tekel sermayenin elindedir, onların emrindedir. Diyebiliriz ki AKEVLER dışındakiler hariç, tekel sermaye sömürüsünün sözcüleri vardır. Bunlar BATI TİPİ ÜNİVERSİTELERDE âlimler değil de sadece “nakledenler” yetiştirmektedirler. Ülkelerdeki BASIN/MEDYA bu âlimlerin görüşlerini değil de sermayenin Batı’daki yazarlarının görüşlerini halka aktarırlar, halkı onlara inandırırlar. Bugünkü İŞ ADAMLARI da Amerika’daki tekel sermayenin desteği ile iş kurarlar...

Böylece tekel sermaye dünyayı idare etmektedir. Sermayenin emri ve hizmeti dışında ne ÂLİM, ne YAZAR, ne İŞ ADAMI vardır; HALK da ister istemez onların işçisidir.

Bu “düzen” insanlığa yetmemektedir, bu “ZALİM DÜZEN” insanlığı sömürmektedir.

Fuhuş, faiz, rüşvet ve terör araçları ile dünyadaki bu vahşi düzen korunmaktadır.

*

1967’de İzmir AKEVLER Kooperatifi kurulmuştur...

NECMETTİN ERBAKAN’ın başkanlığında “ADİL (EKONOMİK) DÜZEN” projesi geliştirilmiştir, Erbakan bunu siyasi proje yapmış ama halka indirememiştir. Bir kısım arkadaşları Millî Görüş gömleğini çıkararak, “Adil (Ekonomik) Düzen”i de bırakarak AK Parti’yi kurdular ve iktidar oldular. Akevler de ilmî çalışmalarını halka indirememiştir...

“ADİL (EKONOMİK) DÜZEN”i anlatan yazarlar ve yayıncılar ortaya çıkmamıştır. Bu sebeple halk tarafından “Adil Düzen”in teheccüd namazı kılmak olduğu zannedilmiştir, destekleyenler o anlayış içinde desteklemişlerdir...

Sadece Türkiye’de değil, bütün dünyada bu barajı kıran yalnız ve yalnız BİR YAZAR ortaya çıkmıştır, Millî Gazete’deki köşesinde AKEVLER’in geliştirdiği “ADİL (EKONOMİK) DÜZEN”i anlatmaktadır; Necmettin Erbakan’ın özel ilgisi ve desteği ile yazarlığını korumuştur, hâlen korumaya devam etmektedir...

Açıkça ifade ediyorum;

Yeryüzünde mevcut bütün yazarlar tekel sermayenin istediklerini yazmaktadır, bilerek veya bilmeyerek tekel sömürü sermayesinin projelerinin sözcülüğünü yapmaktadırlar, ülkelerindeki âlimleri okumamaktadırlar. ABD’deki tekel sömürü sermayesinin sözcüsü yazarların söylediklerini ve yazdıklarını Türkiye’de veya ülkelerinde yazıp yaymaktan başka iş yapmamaktadırlar.

İslâmiyet’i savunduğunu zanneden diğer yazarlar ise insanları birbirine düşürmek için sermayenin desteklediği kimselerdir. Onlar İslâmiyet’e hizmet etmemekte, aksine sermayenin siyaseti doğrultusunda ülkelerindeki halkı birbirine düşman etme görevini görmektedirler.

*

REŞAT NURİ EROL ise dışarıdaki sermaye sözcüsü yazarların Türkiye’deki sözcülüğünü değil, Akevler’deki ADİL DÜZEN ÇALIŞANLARININ sözcülüğünü yapmıştır, hâlen de yapmaktadır. Bu sebepledir ki elinizdeki bu KİTAPLAR sadece Türkiye’de değil, yeryüzündeki tek tür KİTAPLARDIR. Halkın anlamayacağı ilmî kitaplardan değildir. Tekel sömürü sermayesinin sömürüsüne hizmet eden yazarların yazdığı kitaplardan değildir.

ADİL DÜZEN ÂLİMLERİNİN söylediklerini halka ulaştıran gerçek bir yazarın KİTAPLARIDIR; ondan başka da gerçek yazar yoktur.

Biliyorum, ilk anda söylediklerime inanmayacaksınız.

OKUYUN ve üstünde DÜŞÜNÜN; benzer tek bir kitap bulursanız bana haber verin.

*

REŞAT NURİ EROL’un yazılarının ve kitaplarının okuyucuları bugün için azdır.

Bu durum sakın sizi yanıltmasın.

YÜZ SENE SONRA, yüzlerce sene sonra bugünkü yazarlardan yalnız REŞAT NURİ EROL’UN YAZDIKLARI OKUNACAKTIR. Diğer bütün yazarlar Batı senfonisini çaldıkları, bilerek veya bilmeyerek sömürü sermayesine hizmet ettikleri için; aslı varken, geleceğin dünyasında okuyucular onların tercümelerini ne diye okusunlar ki?!.

Başka yazarların yazıları ve kendileri unutulup gidecektir.

BEDİÜZZAMAN’IN “RİSALELERİ” YAŞAYACAK...

MEHMET AKİF ERSOY’UN “ŞİİRLERİ” YAŞAYACAK...

REŞAT NURİ EROL’UN “YAZILARI / KİTAPLARI” YAŞAYACAK…

BU “KİTAPLARI” DİKKATLİCE VE YARARLANARAK OKUYUNUZ...

KİTAPLARDA “III. BİNYIL NİZAM VE UYGARLIĞI”NI BULACAKSINIZ...

Yazardan, kitapları yayımlayanlardan ve okuyanlardan Allah razı olsun...

İstanbul, Kasım 2012

Süleyman KARAGÜLLE

***

GELECEĞİN

DÜNYASI

“GEÇMİŞ SADECE BİR ÖNSÖZDÜR.”

OLİVER STONE

Ö N S Ö Z

Bin yıllık uzun bir gelecek düşünüldüğünde;

İçinde bulunduğumuz yüzyılda yıllar çabuk geçiyor...

Hele, insanlığın son iki yüzyılı göz önüne alındığında;

Sürat asrında olduğumuzdan mıdır nedir, sanki yıllar daha çabuk geçiyor gibi!..

Geçmiş, bugün, gelecek, değişim ve sürat…

Elbette ilk insandan beri yeryüzünde sürekli olarak akıp giden yıllarla birlikte, dünya ve hayat şartları da değişmiştir…

Ancak…

Son yılların ve yüzyılın en özgün niteliği, değişimin de değişmesi ve hızlanmasıdır.

Denilebilir ki, yaşlı dünyamız son yüzyılda, bu yüzyıla gelinceye kadar geçirdiği hayattan daha fazla bir değişim yaşadı.

19. yüzyılın başlarına kadar kaplumbağa hızı ile değişen dünya, yaşamakta olduğumuz bu yüzyılın ilk çeyreğinden sonra değişim alanında tavşan hızı ile hızlanmaya, son elli yılda ise füze süratinde değişmeye başladı.

Dünyadaki değişmelerin hızı da, niteliği de değişti.

Artık eski çağlar ile mukayese edildiğinde, çok farklı bir dünyada yaşıyoruz.

Bu baş döndürücü hızdaki değişim devam ettiği sürece;

Geleceğin dünyası, geleceğin sistemi, geleceğin düzeni daha da farklı olacaktır.

Ama…

Ne olacaktır?..

Nasıl olacaktır?..

Nasıl olmalıdır?..

Hızlı değişim, beraberinde yeni durumlar ve buna bağlı olarak yeni kavramlar da getiriyor...

Çağımızda gündemi oluşturan bu kavramların başında globalleşme ve bloklaşma geliyor...

Globalleşme ve bloklaşma, günümüz dünyasında ekonomik, politik ve sosyal tercihlerin önde gelen belirleyicisi konumuna geçti...

Bu kitabımızda bu ve buna benzer konuları ele alacağız...

Peki…

Yeni durum böyleyse…

Bu durumda, globalleşme ve bloklaşma açısından bakıldığında…

Geleceğin dünyası nasıl olacaktır?..

Nasıl olmalıdır?..

Bu değişimler ve değişimin de değişmesi veya değişiyor olması karşısında, insanımızın, bütün insanlığın ve geleceğin dünyasının durumu nedir?..

Ne olacaktır?..

Nasıl olacaktır?..

Nasıl olmalıdır?..

Sorular.. sorular.. sorular...

Cevap verilmesi zor sorular...

Aynı zamanda, cevap aranması ve;

Cevap verilmeye çalışılması gereken sorunlar...

***

GEÇMİŞTEN GELECEĞE DOĞRU

BİR YAPRAK

Bu kitabımızdaki konu, ilk defa 1977 yılında, Üstat Süleyman KARAGÜLLE tarafından İzmir'deki bir konferans vesilesiyle ele alındı...

Daha sonraki yıllarda da, zaman zaman doğrudan veya dolaylı olarak, konu sürekli olarak gündemimizi işgal etti...

Konferans vesilesiyle yazılan notlar, 'AKEVLER' bülteninde yayımlandı ve tozlu raflara terk edildi...

Kitabın sonunda açıklayacağımız bir vesileyle, yirmi yıl sonra aynı konu hatırlandığında, yola bu notlardan çıkıldı...

Sonra, arkası gelmeye başladı...

Yavaş yavaş bir kitap oluşmaya başladı...

Konu,

1977 AKEVLER bülteninde,

Bendeniz tarafından şöyle “TAKDİM” edilmiş:

GEÇMİŞ - HÂL ve İSTİKBÂL

Her devresi ayrı bir ihtişam manzumesi, bin yıllık şanlı bir geçmiş...

Eşsiz bir medeniyetin banisi, asırların kazandırdığı tecrübelerle haşır neşir olmuş olan bir millet...

Ve bu millete Cenabı-ı Allah'ın lütfettiği cihangir ruh, kabiliyet, basiret, feraset, sabır, azim, tevekkül... gibi nice vasıflar yanında;

Her zaman medeniyet beşiği olmaya namzet, hatta mecbur Dünya'nın adeta merkezinde uzanan zengin, bâkir, yedi iklimin hükümran olduğu topraklar:

ANADOLU...

Mücadele ve mücahedeyi sürdürecek vasıflara sahip olan MİLLET;

Milletin stratejik ve coğrafî olarak sahip bulunduğu eşsiz TOPRAK;

İnsanoğlunu iki cihanda ebedî saadet ve selâmete ulaştıracak aksiyon, hareket, davranış stratejisi ve biricik hayat nizamının KİTAB ve KILAVUZU;

KUR'ÂN-I KERÎM ve Hz. MUHAMMED (s.a.v).

Millet olarak bize yüklendiğini -hiçbir katı iddiaya saplanmadan ve bunun böyle olduğunu burada ispat etmeye yönelme ihtiyacı hissetmeksizin- sadece hissettiğimiz, büyük yükün altında ezilip yok olmadan; tekrar doğrulup ayağa kalkmak ve millet olarak kaderimizin bize çizdiği yolda yeniden yürümek zorundayız.

Topluluklar, cemiyetler, milletler, velhâsıl tüm insanlık, düşünceleri ve düzenleri 'dünkü geçmiş bir dünya'ya ait olmakla beraber, 'yeni bir dünya'da yaşıyorlar. Bu durum ise, insanların neden ümitvâr olduklarını ve bunun yanında neden felâket girdaplarında çırpındıklarını izah eder.

Bu izah çerçevesinde, millet olarak bize düşen görevi yerine getirmek ve geleceğin dünyasında 'yeni dünya'nın sabırsızlıkla beklediği “düzen”i, Millî Görüş açısından önce kendi ülkemizde ortaya koymak zorundayız.

Bu düşünce, görüş ve inanç manzumesi ışığında; ihtiyarlayıp çökmüş olan medeniyetimizi yeniden kurup canlandırmalıyız.

Yıkılan bir medeniyetin harabeleri arasında ilelebet yaşanmaz ki!..

Mutlak surette, irfana dayalı olarak 'İkinci İslâm Medeniyeti'ni yeniden hükümran kılmalıyız.

Bu sayıda yayınladığımız konferans hülâsası 'Geleceğin Dünyası'nı bu açıdan da ele alıp değerlendirmeliyiz.

R.N.E.

GELECEĞİN DÜNYASI

Gelecek, insanın geleceği, insanlığın geleceği...

Sözkonusu olan bizim yani bütün insanlığın geleceği...

İnsanlar ele alacağımız bu konuları hep merak edegelmişlerdir.

İnsanlık tarihi boyunca;

Peygamberler gelmiş ve gelecekten haber vermişlerdir...

Filozoflar gelmiş ve onlar da gelecekten haber vermişlerdir...

Peygamberlerin dedikleri ve haber verdikleri hep doğru çıkmıştır...

Filozoflar ise fikirlerinde ve verdikleri haberlerinde genellikle yanılmışlardır.

PEYGAMBERLER VE GELECEĞİMİZ

Bu konuda örnekler verebiliriz:

HAZRETİ MUSA (a.s.) Mekke'de Araplar arasından bir peygamberin çıkacağını ve bu peygamberin savaşarak dünyaya dinini yayacağını, bu peygambere büyük bir kitap verileceğini haber vermiş ve Tevrat'ta da yazılı olan bu haber sonradan gerçek olmuştur.

HAZRETİ İSA (a.s.) da aynı şekilde kendisinden sonra bir peygamberin geleceğini, bu peygamberin kendisinin söyleyemediği birçok hakikatleri söyleyeceğini, dünyanın merkezinin (Mekke’nin veya İstanbul’un veya Roma'nın) fethedileceğini bildirmiş ve bunların hepsi gerçekleşmiştir.

HAZRETİ MUHAMMED (s.a.v.) ise kendisinin son peygamber olduğunu ve kendisinden sonra peygamber gelmeyeceğini, yeni bir ilâhî kitabın inmeyeceğini, İstanbul'un fethedileceğini, Romalıların Perslere karşı galip geleceğini ve bunlara benzer birçok şeyi haber vermiş; bunların hepsi de vakti gelince gerçekleşmiştir.

'PEYGAMBERLER SİSTEMİ' diyebileceğimiz ve büyük peygamberlerin getirip uygulamış oldukları 'HAKKA DAYALI DÜNYA GÖRÜŞÜ'ne dayanan sistem ve medeniyetler, hep bu peygamberlerin haber verdikleri ve öngördükleri şekilde gerçekleşmiştir.

FİLOZOFLAR VE GELECEĞİMİZ

Filozoflarla ilgili olarak da iki örnek verelim:

AUGUST COMT insanların başlangıçta çok tanrılara taptıklarını, sonra gittikçe gelişerek tek Tanrı’ya tapmaya başladıklarını…

Şimdi yani çağımızda ise artık akla tapacaklarını iddia etmiştir.

Gerçi tanrısız bir din olan ateizm (tanrısızlık) bir ara moda hâline gelmiştir ama bugün bu kehanetin tam tersine bir gidiş başlamış, insanlar yeniden tek Tanrı'ya doğru yönelmiş ve O'nun varlığında birleşmeye çalışmaktadırlar...

Dolayısıyla August Comt'un kehaneti tutmamıştır.

MARX ise ileri sürdüğü kehanetinde savaşların ve çekişmelerin kaynağının din, aile, milliyet ve mülkiyet fikirlerinin olduğunu iddia etmiş; eğer bu dört müessese ortadan kalkarsa dünyanın cennet olacağını, savaşların kalmayacağını ve devlete de gerek olmayacağını bildirmiş; kurduğu 'tarihi materyalizm felsefesi' ile dünyanın komünist olacağını ileri sürmüştür.

Rusya'da ihtilâl olunca Marksizm sistem olarak benimsenmiş ve uygulanmak istenmiş, ancak başlangıçta aile ve milliyete dokunulmamış, fakat mülkiyette sadece devlet mülkiyeti ve sosyalizm şeklinde değiştirilmiş ama temelde yine benimsenmiştir.

Sadece din düşmanlığı kayıtsız şartsız uygulanmak istenmiştir.

Fakat İkinci Dünya Savaşı yıllarında Stalin Allah'ın emrine itaat etmiş ve dini serbest bırakmak mecburiyetinde kalmıştı.

Böylece Allah Stalin'e şöyle bir görünmekle bile ateizm ve komünizmi yenmişti.

Şimdi ise artık Rusya'da hiç kimse aile ve milliyet düşmanlığından söz etmiyor.

Mülkiyet ise artık liberalizm denecek bir seviyede benimsenmiştir.

Dinin ise resmen serbest bırakılacağı bildiriliyor...

PEYGAMBERLERİ DİNLEMELİYİZ

Verdiğimiz bu misâllerden de açıkça anlaşılmaktadır ki;

Geleceğimiz hakkında düşünürken…

Filozoflara değil de PEYGAMBERLERE kulak vermek durumundayız...

Çünkü…

PEYGAMBERLERİN her dediği ve haber verdiği konu doğru çıkmış;

FİLOZOFLARIN ileri sürdükleri fikirler ise tesadüf kanunlarının ötesine geçememiştir.

Ancak…

Bugün bu konuda bir problemimiz ve zor diyebileceğimiz bir durumumuz vardır...

Artık peygamberler gelmeyeceğine göre, onlara gelen vahiy de gelmeyecektir...

Bu durumda sadece Kur'an'da bize bildirilenlerle yetinmek ve bu kaynaktan yararlanmak durumundayız...

Bunu gerçekleştirirken de;

Geleceğimizi “aklımızı kullanarak” tesbit etmeye çalışacağız demektir...

Ancak…

Sadece aklımızı kullanarak bu meseleyi çözmeye çalıştığımızda, biz de filozof olur ve eski filozoflar gibi hata etmiş oluruz.

O halde ne yapmalıyız?

Tamam…

Elbette aklımızla geleceğimizi tayin etmeye çalışmalıyız...

Geleceğimiz için bunun dışında başka bir çaremiz ve çıkar yolumuz yoktur.

Ancak…

Bunu yaparken yani aklımızı kullanarak geleceğimizi tayin etmeye çalışırken, dikkat etmemiz gereken bir husus vardır.

Biz aklımızı peygamberlerin görüşleri ve yolları ile kontrol etmeliyiz. Yani öyle bir düşünme yolu ve metodu takip etmeliyiz ki, vardığımız sonuçlar peygamberlerin bildirdiklerine uygun olsun, onlarla birebir örtüşsün. Onların söylediklerine ve bildirdiklerine ters düşmeyelim. Biz buna kısaca 'PEYGAMBERLER SİSTEMİ' diyoruz.

Biz bu çalışmamızda işte bu sistemin anahtarlarını vermiş olacağız…

VARLIKLARIN ÖZELLİKLERİ

Bütün varlıklarda iki hasse (özellik) görülür:

Bunlardan biri varlığın kendi yapısından ileri gelir.

Onu değiştirmek mümkün değildir.

Diğeri ise bulunduğu şartlara varlığın intibakı şeklinde ortaya çıkar.

Duruma ve şartlara göre değişir.

Su her zaman sudur ama konduğu kaba göre şekil alır.

Sıcaklığın derecesine göre buz, su veya buhar hâlinde bulunur.

Bunlardan birine 'irsî özellik', diğerine ise 'kesbî özellik' denir.

Avrupalılar bunlara 'genetik özellikler' veya 'fenotik özellikler' diyorlar.

İyi, güzel ve verimli tarlada yetişen buğday ile susuz ve çorak tarlada yetişen buğday birbirinden farklıdır ama her ikisi de yine buğdaydır.

Hâlbuki aynı tarlada yetişen arpa ile buğday ise hiç bir zaman bir değildir.

Bunlardan biri irsî özelliklerden doğan bir şeydir…

Diğeri ise şartların sağladığı imkânlardır.

İNSANIN ÖZELLİKLERİ

İnsanın da böyle iki çeşit özelliği vardır:

Biri, kendi yapısından ileri gelmektedir ve babadan oğula ilk yaratıldığı günden beri sürüp gelmektedir. İrsîdir ve tekâmüle elverişli değildir.

Buna karşılık şartların da değişmesi ile insanın değişen özellikleri vardır ki bunlar da kesbîdir. Zamanla ve mekânla değişikliğe uğrar. Bu özellikler kesbîdir.

Geleceğimizi tesbit etmeye çalışırken yapacağımız ilk iş, bizdeki değişmez irsî hasletlerimizi yani özelliklerimizi tesbit etmektir.

Hemen arkasından kolaylıkla diyebiliriz ki, insandaki değişmez hasletler ileride de aynen öyle kalacaktır, bunlar değişmeyecektir.

Buna dayanarak geleceğimizin yarısını aydınlatmış oluruz.

İkinci olarak yapacağımız iş, şartlara göre değişecek hasletlerimizi tesbit etmektir.

Bunun için de diyeceğiz ki; bunlar gaib haberleridir. Bizim şimdi bunları bilmemiz mümkün değildir. Çünkü geleceğin şartlarını bilmiyoruz ki, hakkında bir şey söyleyelim.

Ancak yakın gelecek için bazı tahminlerde bulunulabilir.

Hava tahminlerine benzeyen bu tahminler de yarayışlıdır.

O halde geleceğimizi tesbit etmek demek, hâlimizi tesbit etmek demektir. Yani irsî hususiyetlerimizle kesbî hususiyetlerimizle kesbî hususiyetlerimizi tesbit etmek demektir.

Bu konuda müsbet ilimlerden biyoloji ve psikolojiden yararlanırız.

Ayrıca peygamberlerin getirdikleri ve haber verdikleri ile de karşılaştırırız.

Bunlar arasında paralellik bulursak, o zaman görüşlerimizde isabet etmekte olduğumuzu söyleyebiliriz.

İnsanın irsî özelliklerini, insanın kendisini tanıması suretiyle bilebiliriz.

Yani irsî özellikler insanın kendisini tarif eder.

İnsanı öğrendiğimiz zaman onun değişmez özelliklerini de öğrenmiş olacağız.

İNSAN VE HAYVANLAR ÂLEMİ

İnsan bir hayvandır.

Öyle ise önce hayvanları tanıyalım.

Sonra insanın hayvandan olan farkını belirtmekle insanı tanımış oluruz.

Hayvan hislere sahiptir.

Yani dışarıdan aldığı tesirler karşısında hoşlanır veya acı duyar.

Bu mekanizma öyle kurulmuştur ki hayvanın menfaatine olan şeylerden hayvan hoşlanır ve zevk alır; hayvanın zararına olan şeylerden ise korkar, hoşlanmaz ve kaçar.

Hisler hayvanın hareket mekanizmasına tesir eder, hoşlandığı şeyleri yapar ve hoşlanmadığı şeyleri de yapmaz.

O halde…

Hayvan, tesir sonunda hoşlanır veya hoşlanmaz ve bunların sonucunda o şeyi yapar veya yapmaz.

Burada önemli bir hususiyeti belirtelim.

Hayvanlar kendilerine zararlı olan şeylerden hoşlanmazlar, faydalı olan şeylerden de nefret etmezler.

Hayvanları ikiye ayırabiliriz:

1) Topluca yaşayan hayvanların bütün ihtiyaçları toplulukça temin edilir ve onlar dar bir topluluk için çalışırlar. Bunlar topluluğun faydasına olan şeylerden hoşlanır ve topluluğun zararına olan şeylerden hoşlanmazlar. Bunların ihtiyaçları topluca karşılandığı için bunlar kendi fayda ve zararlarına göre hislenmezler. Arılar, arı kovanında bal için kavga etmezler. Çünkü bir arı arkadaşının açlığından kendi açlığı kadar ıstırap duyar ve arkadaşı doyduğu zaman sanki kendisi doymuş gibi zevk alır. Arıların yapıları böyle kotlanmıştır.

2) Bazı hayvanlar da tek tek yaşayacak şekilde yaratılmışlardır. Bunlar ise kendi yarar ve zararlarına göre bir şeyden hoşlanır ve nefret ederler. Böylece hayatlarını sürdürürler.

Burada görülüyor ki, hayvanlar bir bilgisayar makinası gibi kotlanmıştır ve tek taraflı hareket yaparak yaşarlar. Yapacağı işlerde bir tercih etme sözkonusu değildir. Davranışlarında herhangi bir çelişki de yoktur. Dolayısıyla hayvanlarda bir iradenin varlığı da sözkonusu değildir. Toplu yaşayan hayvanlarda ise topluluk içinde kaybolmuştur. Bir yığın veya küme olması sözkonusudur.

Bütün bu anlattıklarımızdan sonra insana gelelim.

Artık bu bilgilerden sonra insanı anlayabilir ve anlatabiliriz.

İNSANDA VAR OLAN

ÖZELLİK VE MELEKELER;

DÖRT MELEKE:

HİS

İnsanda var olan hisler sebebiyle, insanlar hayvanlar gibi hep insanın faydasına olan şeylerden hoşlanmaz. Meselâ, sigara, içki, fuhuş gibi şeyler insan için zararlı olduğu halde insan yine de bunlardan hoşlanmaktadır. Buna karşılık çalışmak insan için faydalı olduğu halde hoşlanmamakta ve tembellik göstermektedir. Bunlar insanın önemli özelliklerindendir. İnsanı tanımak için insanın bu özelliğini ve diğer özelliklerini iyi bilmek gerekmektedir.

O halde insanın hisleri hayvanların hisleri hilâfına iki çeşittir:

'Kötü hisler' ve 'iyi hisler'.

Hayvanlarda ise kötü hisler yoktur.

FİKİR

Bunun sonucunda insan için hisler yetersiz hâle geliyor. Yani insan kendisine yararlı her şeyi hislerle tesbit edemiyor. Yine her zararlı şeyi hisleriyle fark edip ona karşı tedbir alamıyor ve kendisini savunamıyor.

İşte…

İnsandaki bu eksikliği gidermek için yeni bir melekeye ihtiyaç duyulmuştur.

Bu meleke, “fikir ve düşünme melekesi”dir, “bilme”dir.

Duyguların yanıldığı yerlerde akıl insana faydalı olanı bildirebilir.

Böylece hayvanlarda var olmayan yeni bir meleke insanlarda oluşmuştur.

Bu melekeye 'FİKİR' denmektedir.

Hayvanlarda ise fikir yoktur.

İnsandaki bu özellik irsîdir ve insanın yaradılışı ile ilgilidir.

İnsan beyni ile hayvan beyni bundan dolayı farklıdır.

Hayvanlarda beynin sağ tarafı ile sol tarafı simetriktir ve aynı görevi görür. İki taraf da birbirinin yedeği gibidirler. Sağ kulak ve sol kulak gibidirler.

Hâlbuki insandaki beyin ise ikiye ayrılmış; bir taraf düşünmenin, diğer taraf duymanın merkezi hâline getirilmiştir. Bundan dolayı da insan beyni iki mislinden fazla büyümüştür.

İRADE

Şimdi…

Şöyle bir durum ortaya çıkmakta…

Kötü hisler insanı kendisine ve zararlı şeylere doğru çekmektedir.

Doğru fikirler ise insanın kendisini faydalı şeylere doğru çekiyor.

İyi hislerle doğru fikirler insanın sağından geliyor ve bunları melek organize ediyor.

Kötü hislerle yanlış düşünceler ise insanın solundan geliyor ve şeytan organize ediyor.

Böylece insanın iç âleminde iki ayrı şey sürekli olarak çatışma hâlinde bulunuyor. İnsan da bu iki şey arasından birini tercih edebiliyor; ya “his” tarafı ya da “fikir” tarafı galip geliyor, kalıcı oluyor ve böylece insan da buna göre davranıyor. Meselâ, insan bir taraftan sigara içmek istiyor ama diğer taraftan sigaranın kendisine zararlı olduğunu biliyor.

Burada doğru fikirler ile kötü hisler çekişmektedir.

İnsanoğlu da bunlardan birini tercih ediyor ve tutuyor.

Ne yapıyor?

Ya doğru fikre uyuyor ve sigarayı terk ediyor…

Veya kötü hislere mağlup olup sigara içmeğe devam ediyor.

İnsandaki bu özelliğe 'İRADE' denmektedir.

Yani kendi kendisine tercih yapabilme ve bir tarafa yönelme.

Hayvanlarda çekişen fikir ve hisler olmadığı için hayvanlar için bu meleke yani irade melekesi de yoktur veya tek taraflı çalışmaktadır.

ÜNSİYET

Şimdi de insanın son özelliğine ve melekesine geliyoruz.

Hayvanlar ya şahsiyetlerini kaybedip topluluğun bir ferdi hâline geliyor veya şahsiyetlerini koruyup topluluğu kuramıyorlar.

Hâlbuki…

İnsanoğlu öyle yaratılmıştır ki; hem topluluk içinde yaşayacak ve topluluğu bulunacak, hem de aynı zamanda kendi kişiliğini ve şahsiyetini koruyacak.

İşte…

Bu da ancak insana verilmiş 'irade melekesi' sayesinde gerçekleşmektedir.

İradesini kullanırken yani his ve fikirlerin tesirinde tercih yaparken öyle tercih yapabilir ki, bu tercih hem kendisinin hem de topluluğun yararına olsun.

Burada hisle karara varmak mümkün değildir. Çünkü his ferdî yararlara göre ayarlıdır ve topluluğun yararını düşünmez. Akıl ise bunu tesbit eder ve topluluk yararının ilerisi için kendi yararı olacağını bilir. İnsanda iki zıt meleke olduğu için iki zıt yanı fert ve cemiyet arasında oturmuştur ve böylece kurulmuş bulunan bir denge oluşmuştur.

İnsanda mevcut olan bu melekeye 'ÜNSİYET' veya 'SOSYAL YÖNSEME' denmektedir.

Hayvanlarda böyle bir meleke yoktur veya tek taraflıdır.

HAFIZA VE İRADE-İ CÜZ'İYE

İnsanı hayvandan tamamen ayırabilmek için insanın bir özelliğinden daha bahsedeceğiz ki, bu da 'hafıza'dır, yani geçmişi hatırlayabilmedir.

Bu özellik kısmen hayvanlarda da vardır.

Ancak hayvanların gelecekleri hakkında düşünceleri yoktur.

Hâlbuki…

İnsan “düşünme melekesi” sayesinde bir sene sonra aç kalabileceğini şimdiden bilebiliyor veya içinde yaşadığı topluluğu bugün yıkarsa yarın kendisinin de helâk olacağını bilebiliyor. İnsan bugün sözünde durmazsa geçici olarak kâr edebilir ama gelecekte hiç kimse ona inanmayacağı için uzun vadede zarar etmiş olur.

Bunu bilen insan ona göre hislerini gemleyebilir.

Demek ki insanı hayvandan ayıran şey; iyi hislerin yanında kötü hislerin de bulunması ve kendisinde doğru veya yanlış fikirlerin olması, kendisine yarayan şeylerin yanında kendi isteğiyle kendisine zararlı şeyleri de yapabilmesidir.

Ayrıca…

Geçici fayda ile geleceğin faydasını ayırabilmesi, dolayısıyla geleceğin büyük faydalarını aklını kullanarak hâlin küçük zararlarına tercih edebilme imkânıdır. Yani topluluğun büyük yararlarını kendi küçük zararlarına tercih edebilmesidir.

Hayvanlarda sadece iyi hisler ve faydalı irade bulunduğu halde;

İnsanda…

DOĞRU VE YANLIŞ FİKİRLER,

İYİ VE KÖTÜ HİSLER,

FAYDALI VE ZARARLI KARARLAR,

 HAKLI VE HAKSIZ İLİŞKİLER sözkonusudur.

Kişi bunlardan birini tercih edebilmektedir.

Buna da 'İRADE-İ CÜZ'İYE' denmektedir.

Hayvanlarda irade özelliği yoktur.

İrade-i cüz'iye sahibi insan isterse kendi iradesi ile kötülük yapabilmekte ama sonra bunun cezasını çekmektedir. Dolayısıyla suç ve ceza insana has bir müessese olmaktadır.

İnsanoğlu işte bu melekeleri ile yaratılmıştır.

Bu melekeleri ile insan diğer varlıklardan ayrılmaktadır.

Bu melekeleri inkâr eden herhangi bir geleceğin tahmini yanlıştır.

Marx işte burada hata etmiştir.

İnsandaki mülkiyet hissi geleceği emniyete alma hissinden ileri gelmektedir, haklı ve haksız olma düşüncesinden ileri gelmektedir.

Bu da insanın yaradılışı ile ilgilidir.

Onu bundan kurtarmak veya ondan bunu almak mümkün değildir.

Ferdin kendi çıkarlarını düşünmesi kendi yaradılışından ileri gelmektedir.

Dolayısıyla dinsiz, ailesiz, mülkiyetsiz ve milliyetsiz bir dünyada da çekişme olacaktır.

Böyle bir dünyanın varlığı ise mümkün değildir.

O halde filozofların yanılması bilgisizliklerinden ileri gelmektedir.

Eğer onlar insanı tanısaydılar böyle yanılgılara düşmeyeceklerdi.

Ama…

Onlar insanı gerektiği gibi tanıyamadılar ve bu sebeple yanıldılar.

TOPLULUĞUN DÖRT İRFAN MÜESSESESİ

İnsanın ferdî melekelerini böylece tesbit ettikten sonra…

Şimdi topluluk içinde bu müesseselerin akisleri ve etkileri de ele alınmalıdır...

İnsandaki bu dört meleke topluluğun dört müessesesini meydana getirir.

Arapçada buna 'İRFAN', Batıda ise 'KÜLTÜR' denmektedir.

Fikirlerin ifade aracı 'DİL'dir.

O halde dilsiz bir insan topluluğu düşünülemez.

Başka hiç bir canlının dili yoktur.

Hislerin ifade aracı 'SANAT'tır.

O halde sanatsız bir insan topluluğu düşünülemez.

Hayvanlarda hisler varolduğu için onlarda da sanat vardır.

İradenin gerçekleşme imkânı  'TEKNİK' ile mümkün olmaktadır.

Tekniksiz bir topluluk düşünülemez.

Teknik, üretme ve tüketme biçimidir.

Ünsiyet ise 'HUKUK' ile gerçekleşir.

Yani kişiler arasında çizilmiş olan sınırlarla birlikte yaşama mümkün olmaktadır.

Bu suretle hem kişilik korunuyor hem de topluluk yaşıyor.

Hukuksuz bir insan topluluğu düşünülemez.

Mülkiyet bu hukuk anlayışından gelir.

Mülkiyetsiz hukuk düşünülemez.

Marx bundan dolayı geleceği haber verememiştir.

İnsan vücudunda hücreler vardır. Bu hücreler insanın diğer hücrelerinden farklıdır. Deri dediğimiz ayırıcı, vücudun hücrelerini diğer hücrelerden ayırır.

İnsan toplulukları için de buna benzer bir deri vardır.

Önce devlet sınırları böyle bir deri hizmetini görmektedir.

Ama bu sınırların varlığı yeterli değildir. Zira devlet sınırlarını çizmeye zorlayan bazı şeyler olması gerekir. Bu da 'savaş'tır. Savaş ise iki topluluk arasında olur.

İki topluluk arasında savaş olabilmesi için iki topluluğun bulunması gerekmektedir.

Böylece insanları birbirinden ayıran bazı şeyler bulunmalıdır.

İşte bu ayırıcı şey irfan veya kültürdür; dil, sanat, teknik ve hukuktur.

Kâinatta güneşlerin oluşması gibi topluluklarda da 'milletler' oluşur ve bu milletler birbirlerinden kültürleri ile ayrılırlar. Fertler hangi kültüre mensup olurlarsa o kültürün sahibi olan topluluğun ferdi olurlar.

O halde…

Gelecekte, tek millet düşüncesi yahut milliyetsiz dünya düşüncesi geçerli değildir.

İNSANLARIN;

AYRI DİLLERİ OLACAK,

AYRI SANATLARI OLACAK,

AYRI TEKNİKLERİ OLACAK,

AYRI HUKUKLARI OLACAKTIR.

Marx'ın milliyetsiz dünyası işte bundan dolayı hayaldir;

Hem de çelişkilerle dolu bir hayal.

TOPLULUĞUN DİĞER DÖRT MÜESSESESİ

Bu dört irfan ve millî müessesenin yanında, dört müessese daha doğmaktadır.

Şimdi de bu dört müesseseyi inceleyip açıklayalım.

Fikirler topluluk içinde 'İLİM' hâline gelir yani ilim topluluğun ortak fikridir.

İlim bir deniz gibidir.

Fikirler bu engin denizden çıkar ve insanların bu yöndeki susuzluğunu giderir, insanlar da onları süzdükten sonra dereler veya nehirler halinde ilim denizine aktarırlar.

Böylece fikir dünyası sürekli yenilenerek ve zenginleşerek varlığını sürdürür gider.

Denizsiz yağmurlar olamayacağı gibi, yağmursuz da denizler olamaz.

Hisler topluluk içinde 'İMAN' hâlini alır.

İman da bir deniz gibidir.

Din denizinden gelen inançlar insanların hislerini oluşturur.

Hisler iman ırmakları hâlinde din denizine akar ve suyunun kurumamasını sağlarlar.

Dinsiz hisler var olamaz.

Dinsiz insanlık var olamaz.

Çünkü insanlar hisleri veya duyguları olmadan var olamazlar.

Marx'ın dinsiz cemiyeti işte bundan dolayı geçersizdir.

Esasen kendilerini ilâhlaştırmaları için bu din düşmanlığı yapılmaktadır.

Bu insanların inkârlarının başka bir anlamı yoktur.

Hisler veya insanın iradesi, topluluk içinde 'EKONOMİ' hâlini alır.

Kişiler ürettiklerini ekonomi denizine satarlar.

Ekonomi denizinden aldıkları malları tüketerek yaşarlar.

Ekonomi düzeni olmadan teknik de olamaz.

Ekonomi düzeni serbest ticaretle sağlanır.

Ticaretin yasaklandığı bir dünya veya topluluk, ekonomi denizinden mahrum edilmiş olur; bu mahrumiyet ise katlanılır gibi değildir.

Marx bu konuda da yanılmış ve olmayacak şeylerin yapılmasını istemiştir.

Nihayet insanlar arasındaki ilişkiler 'TEŞKİLÂTLANMA' ile sağlanır.

Fertler birleşerek toplulukları oluştururlar.

Topluluklar da fertleri 'siyasi' olarak korurlar.

İnsanlar arasındaki ilişkiler siyasî teşkilâtlanma ile organize edilir ve müesseseleşir.

İnsanlar, savaş hâli de dâhil olmak üzere belli bir sistem içinde birbirleri ile münasebet temin ederler. Bu münasebetler belli sosyal kanunlar içinde oluşur. Bu sistem devletler üstü bir sistemdir.

Marx'ın bütün dünyayı tek devlet hâlinde düşünmesi tabiata, tabiî ve ilâhî kanunlara aykırıdır. Çünkü münasebet ayrı varlıklar arasındadır.

Şimdi insan dediğimiz bu varlığı dünya üzerinde ayrı ayrı devletler hâlinde organize olmuş olarak düşüneceğiz. İnsanlar topluluklar hâlinde yaşarlar ve topluluklara da 'devlet' diyoruz.