Yazarımız kısa bir süre ara verdiğinden bu hafta yazı paylaşamıyorum.

 Yorum:

Türkiye nereye gidiyor?

Geçtiğimiz hafta Atatürk Havalimanı’na yapılan bombalı saldırının etkileri hala devam ediyor diyemiyorum çünkü saldırı eşiğimiz bir hayli yükselmiş durumda. Artık panik veya korku için bir patlama yetmiyor ya da can kaybı olmayan olay gündemimizde yer bulamıyor. İnsan buna bile alışabiliyormuş, ne kötü!

Birkaç günlük bir haberden öteye geçmeyen o kadar çok terör saldırısı yaşadık ki neredeyse duyarsızlaşacağız. Bunu hayatımızın bir parçası yapmaya çalışanları yenmenin yolu, durumu kabullenmemekten veya sosyal medyadan mesajlar yayınlamaktan daha etkin bir şey olsa gerek.

Patlamanın tam da Rusya ile ilişkilerin düzeleceği bir zamanda olması herkesi büyük resmi görmeye zorlamış olmalı. Dünyaya İslam’ın yani barışın gelmesinin önünde nasıl eli kanlı bir güç olduğunu bir kez daha görmüş olduk ve bildik ki yapabileceğimiz hiçbir şey yok, İslam’ın gelmesi, Kuran düzeninin gelmesi için çalışmaktan başka.

Dünyaya hükmetme diye bir kavramın olmaması için tüm ülkelerin etkin olduğu ortak bir konsey gerektiğini düşünüyorum. Yönetim ülke bazında bağımsız olmalı ama bunun denetlenebiliyor olması için de ülkeler üstü bir mercinin olması gerekiyor. AB ve NATO’nun ne işe yaradığı gayet ortada. Bir kaç ülkenin birbirini kendi çıkarları nispetinde koruduğu bir toplulukta adalet kendine nasıl bir yer bulabilir ki zaten.

Tarafların eşit haklara sahip olacağı yönetimler üstü bir hakemlik mekanizması bu düğümü çözmeye yetecektir. Ancak bu mekanizmayı kabul eden ülkelerin dâhil olacağı bir topluluk dünyaya barış ve adalet getirebilir. Yoksa olacağı şimdiki gibi tekel sermaye yönetiminden başka bir şey değildir.

Tüm dünya çaresiz, insanlık çaresiz. Çatırdamalar başladı; AB sallantıda, ABD belirsiz, Çin tetikte, Rusya temkinli peki ya Türkiye?