Bugün sizin olması gerektiğini söylediğiniz cezaların hepsi uygulanıyor.

Hırsızlık yapanları hapse atıyorlar, hapisten çıkıyor ve devam ediyorlar.

Hırsızlık yapanların olanakları kesiliyor, başka yollarla tekrar yapıyorlar.

Bizim apartmanda aynı evi, aynı hırsızlar 2 ay içinde 3 kere soydular. Polisler kim olduklarını biliyor, yakalıyorlar, biraz hapis yatıyorlar ve çıkıyorlar ve aynı şeyi tekrar yapıyorlar.

Yani sizin önerdiğiniz sistem çökmüş ve işlemez durumda, denendi ve tamamıyla başarısız oldu zaten.

Arapçada ve diğer dillerde de bazı kelimelerin yakın anlamı ve uzak anlamları vardır. Yed yani el kelimesi de böyledir. Güç, kuvvet anlamlarına da gelir. Kesme kelimesi de aynen Türkçedeki gibi kökünü kesmek gibi deyimsel anlamlarda kullanılır.

Ancak bir kural vardır: "Bir kelimeye hakiki anlamını vermemek için onun hakiki anlamına gelmediğine dair bir karine olmalıdır".

Siz bu karineyi cezanın aynı cinsten olması gerektiği ilkesine dayandırıyorsunuz. Oysa Kuran'da cezalar sadece bire bir suçla aynı cinsten değildir. Luıt Kavmi başka bir kavmi yok etmedi. Ancak toptan helak oldular. Nuh kavmi de öyle. Bunun gibi pek çok örnek vardır.

Bu ayette de "el" ve "kesme" kelimelerine hakiki anlamı dışında bir anlam vermemize neden olabilecek bir karine yoktur. Tam tersine hakiki anlamını vermemizi teyit eden, uzak anlamdan ve mecazi anlamdan uzaklaştıran "caydırma" vardır.

Sizin önerdiğiniz cezaların asla ve asla caydırıcı olmadığı gerçek hayattaki uzun denemelerle kesinleşmiştir. Allah'tan iyi bildiğini sanan batılılar bunu barbarlık olarak gördüler ve başarısız oldular. Bizimkiler de batıları taklit ettiler ve o da aynı akibete uğrayarak başarısız oldu.

Siz hangi cezayı uygun görürseniz görün, istediğiniz kadar deneyin, asla ve asla elin kesilmesi dışında hiç biri caydırıcı olamayacaktır.

Sayın Hocaoğlu,

Ben bir ceza belirtmiyorum, meselenin ceza kısmı ayrıca tartışılır. Benim yaptığım Ayetlerin ortaya koyduğu sınırları belirlemektir. Eğer delili Kur'an da arıyorsanız çok delil vardır, Kur'an ın ceza usulu, bir suça iki ceza öngörülemeyeceği, bir suça öngörülen cezanın ya dünyada veya ahirette olduğu her ikisinin aynı anda olmadığı gbi pek çok delil vardır.

Kelimeleri zahiri olarak anlamaya kalksak bile söz konusu ayetlerin devamı bu eylemlerin yerine getirilmesini de engeller niteliktedir. Ancak, meseleyi birilerinin yaptığı uygulaalarda ararsanız o zaman "bu caydırıcı değil" dersiniz, "denendi" dersiniz ve buna göre ceza biçmeye kalkarsınız. Bu da Allah'ın koyduğu sınırları aşmak olur.

Ancak çok önemli bir noktayı da gözardı ettiğinizi zannediyorum. O da şudur: Kur'an ın koyduğu prensipler"Barış" düzenine göredir. Bunun anlamı şudur, topluluk sosyal adaleti ve refahı temin etmekle mükelleftir. Buna rağmen bir hırsızlık olursa o zaman cezalandırmaya kalkarsınız. Ancak ayetlerin öngördüğü şey temelde kişi ile suç arasındaki irtibatı kesmektir. Eğer Kur'an ın öngördüğü barış düzeni tesis edilemeiş ise, siz yine de birtakım benzer uyglamalardan yola çıkarak Kur'an ı anlamlandıramazsınız. Bu insanların yanlışını Kur'an a yüklemek olur.

Tabii ki bütün bunlar bizi anladıklarımızdır. Siz başka türlü anlıyor olabilirsiniz. Mevcut şeriatler de zaten başka türlü anlıyorlar. Böyöle anlamış olmaları neticeyi değiştirmiyor. Bizim söylediğimiz en temel şey şudur: Kur'an ın çerçevesini aşmadan yaptırımları geliştirmek gerekir. Kur'an ın çerçevesini aşmak kimseye yaramıyor. Yaramadığı da ortada. Uygulayıcıların uygulamalarının ne kadar başarısızsa, şeriatlerin ortaya koyduğu kriterler de o kadar başarısızdır. Eğer kabul edilebilir olsaydı bugün toplulukların en azından bir kısmı onları uyguluyor olacaklardı. Ama ne yazık ki keyfe keder, hesapsız ve ölçüsüz kurallar insanların bir sistem edinmelerini de önlemiş oldu.

Sizin eleştirilerinizin cevabı da yine yazımızda var. Dikkat ederseniz mümkün olduğunca yorum yapmadan ayetleri ortaya koyduk. Siz ayetlere rağmen "hayır el kesilmesi gerekir" diyorsanız o da sizin bileceğiniz bir iştir.

Saygılar

Siz hangi cezayı uygun görürseniz görün, istediğiniz kadar deneyin, asla ve asla elin kesilmesi dışında hiç biri caydırıcı olamayacaktır.

Bu ifadeniz gerçeği yansıtmıyor.

Sizin ülkenizde yasaklar caydırıcı olayabilir, ancak dünyanın her yerinin böyle olduğunu, her toplumun böyle olduğunu düşünmek büyük bir yanlıştır. Dünya'da pek çok fakir ülke vardır ama bu ülkelerin pek çoğunda "hırsızlık" olayları neredeyse yok gibidir. Hong kong zengindir ama dışardan gelen fakirler de vardır, yine de hırsızlık yoktur. Bu ülkelerin hiç birinde "el kesme" cezası da yoktur.

Siz topluluğu eğitmek ve erdemli hale getirmek yerine onlara "Caydırıcı cezalar" dayatarak ıslah etmeye çalışıyorsunuz. Aslında problemin kaynağı da budur. Şeriatler bunu yaptılar. ne yazık ki hiç bir şeyi değiştiremediler.

Sizin yorumlamanız sizi bağlar. Ama yazıda belirtiğiniz:

-Çalınan mal iade edilir, Tazmin ettirilir -Fiili işleyen teşhir edilebilir, böylece bir daha işlememesi sağlanır -Mali kaynakarı kesilebilir, yoksun brakılabilir -Nihayet “hürriyeti” kısıtlanabilir.

Hepsi uygulanmaktadır. Teşhir edilenler göğsünü gere gere tekrar meydanlara çıkmakta ve dolandırıcılığa devam etmektedirler. Mali kaynakları kesilmeye çalışılmakta ama o hırsızlar bunu önceden bildikleri için mallarını ve kaynaklarını hep başkalarının üstüne yapmakta, onlar suçlu olmadıkları için bir şey yapılamamaktadırlar. Hürriyetleri kısıtlanmakta, hapse atılmaktadırlar ama hapisten çıkar çıkmaz aynı işi yapmakta hatta hapiste iken organizasyonu sağlamakta ve hırsızlıklarını sürdürmektedirler.

El ve kesme kelimelerine hakiki anlamı vermek ölçüsüzlük, kuralsızlık değildir. Asıl anlamı dışında diğer anlamlarını anlamak da değildir ama bu tehlikeyi barındırır.

Sizin mecazi anlamanız sizi bağlar.

Bana göre ayetteki anlam hakikidir. Bu anlamın dışında anlam verirken keyfe keder, ölçüsüz, kuralsız anlam vermek tehlikesi vardır. Hakiki anlamını vermek böyle bir tehlikeyi barındırmaz.

Zaten verdiğiniz mecazi anlam el kesme cezası yoktur anlamındadır ve onun da başarısız olduğu ve bu anlama dayanarak yapılan uygulamaların sonuçsuz olduğu görülmüştür.

Sayın Hocaoğlu

"Bir kelimeye hakiki anlamını vermemek için onun hakiki anlamına gelmediğine dair bir karine olmalıdır".

Karineleri, Ayetler ile önnüze koyduk, mecaz manalarından önce, yorumsuz olarak ayetlerin ortaya koyduğu çerçeveyi aktardık. Yine de "hayır kardeşim, yetmez el kesilmesi lazım" diyorsanız yapacak bir şey yok.

Sizin anlayışınıza göre, Ayetler ne derse desin, "caydırıcı" olabilmesi için her kural meşrudur. Bu durumda el kesmekte ısrar etmenize de gerek yok, direk idam edebilirsiniz.

Elbette herkes kendi görüşü ile bağlıdır. size nasıl düşünmeniz veya anlamanız gerektiğini söyleyemem.

Saygılar

Sizin anlayışınıza göre, Ayetler ne derse desin, "caydırıcı" olabilmesi için her kural meşrudur. Bu durumda el kesmekte ısrar etmenize de gerek yok, direk idam edebilirsiniz.

Ayet zaten "eli kesin" diyor. El kesin diyorsa el keseriz, idam edin derse idam ederiz.

Eli kesin demediğini söyleyen sizsiniz ama ne ilginçtir ki kendi yorumunuzu "ayetlerin demesi" şeklinde lanse ediyorsunuz. Siz "el" ve "kesme"yi hakiki anlamda almayabilirsiniz ama bunu "ayetlerin söylediği" şeklinde iddia edemezsiniz.

Ayetteki hakiki anlam asıl anlamdır. Ayetin asıl olarak söylediğidir. Asıl anlamı dışında anlam vermek için bir karine gerekir. Bu karine bazıları için "batı modası" olabilir. Karine olarak batı modasını alanlar buyursun onu uygulasınlar. Zaten bugün uygulanıyor ve sonuçları ortada.

Sayın Hocaoğlu

baktaşa "niçin namaz kılmıyorsun" diye sorarlar.

Baktaş cevap verir "E Allah yaklaşmayın diyor" der.

Sizinki de böyle bir şey oldu

Saygılar

Sayın hocaoğlu

Eğer sadece bu ayete göre hareket ederiz diyorsanız, kendi fıkhınızı da bilmiyorsunuz demektir. Karinesiz hüküm olmaz. Hüküm için hükmün vücubu da olması gerekir. Sizin mantığınıza göre bakarsak bu ayetin Vücubu yoktur. Dolayısıyla burda bir hüküm veremezsiniz.

Hatırlatak açısından, maide 33 idam etmenizi de söylüyor. O halde edebilirsiniz Yorulmaya gerek yok.

Saygılar

Özür yanlış ifade etti

FIKIH yerine USUL olacak

Bizim usulümüz: Emir vücub içindir.

فَاقْطَعُوا

emir değil midir?

Maide 33'de hırsızlıktan bahsetmiyor. O ayrı bir konudur.

Adama "niçin Allah'ın dediğini yapmıyorsun" diye sorarlar.

Adam cevap verir "E ayetler öyle söylemiyor" der.

Sayın hocaoğlu

Bir kelimenin emir kipi olması o şeyin vücubun göstermez. Vücub olabilmesi için, emrin tekrarının olması gerekir, emrin illetinin tarif edilmesi gerekir, detaylandırılması gerekir. Bunların hiç biri yoktur.

Saygılar

Sayın Hocaoğlunun Dikkatine:

Adama "niçin Allah'ın dediğini yapmıyorsun" diye sorarlar.

Adam cevap verir "E ayetler öyle söylemiyor" der. :))

Vehametler ve Hakikatler TEVRAT : Tevrat’ta hırsıza verilen ceza, çaldığını misliyle ödetmektir. KURAN : “kısasa kısas” kuralına aykırı olarak hırsızın elinin kesilmesini emreder. Ayşe rivayet etti ki; “Resulullah çalınan malların değeri çeyrek dinar ya da fazla ise, hırsızın elini kestirirdi.” (Sahih Muslim, Kitab Al-Hudud, hadis: 4157) Ebu Hureyra Resulullah’ın şöyle dediğini rivayet etti: “Bir yumurta çalıp eli kesilen, ya da bir ip çalıp eli kesilen hırsızın üzerinde Allahın belası olsun!” (Sahih Muslim, Kitab Al-Hudud, hadis: 4185) Eski Pagan dinlerinde durum şöyleydi: Hür bir kişinin karısı, başka bir hür kişinin evinden bir şey çalırsa, ve çalınan malın değeri beş kurşun minasından fazla ise, çalınan malların sahibi şöyle yemin etsin: “Ben ona bu malı almaya izin vermedim, evimde bir hırsızlık oldu”. Kocası isterse, çalınan malı geri çevirir, karısı için bir kurtulmalık fiyatı öder ve kulaklarını keser. Kocası onun için kurtulmalık fiyatını ödemek istemezse, çalınan malının sahibi kadını alıp burnunu kessin. (Orta Asur Kanunları) Hür bir adam, başka bir hür adamı kendi tarlasına baksın diye işçi olarak tutarsa, o tarlayı işletmek için adama öküzler emanet ederse ve ona hayvan yemi ödünç verirse, o adam hayvan yemini çalırsa ve adamın yanında bulunursa, onun elini kessinler. (Hamurabi Kanunları, 253. kanun) El kesme cezası, İslam öncesi Arapların uyguladıkları bir ceza idi. Hayrettin karaman diyor ki: İslâm’dan önce Arabistan’da hırsızlığın suç sayıldığı ve bu suçu işleyenlerin cezâ olarak ellerinin kesildiği, ilk el kesme hükmünü Velîd b. Muğîre’nin verip uyguladığı bilinmektedir. İslâm gelince Câhiliye devri düzen, âdet ve uygulamalarının tamamını kaldırmamıştır; bunların bir kısmını olduğu gibi devam ettirmiş, bir kısmında değişiklikler yapmış, kalanını da -İslâm’ın tevhid ve ahlâk ilkelerine aykırı olduğu için- tamamen değiştirmiştir. Hırsızlığın suç sayılması ve bu suça uygulanan cezâ da İslâm’ın, Câhiliye’den devralıp devam ettirdiği uygulamalar arasındadır. Levililer: 6 /1-5. Rab Musa`ya şöyle dedi: Eğer biri günah işler, Rab’be ihanet eder, kendisine emanet edilen, rehin bırakılan ya da çalıntı bir mal konusunda komşusunu aldatır ya da ona haksızlık ederse, kayıp bir eşya bulup yalan söylerse, yalan yere ant içerse, yani insanların işleyebileceği bu suçlardan birini işlerse, günah işlemiş olur ve suçlu sayılır. Çaldığı ya da haksızlıkla ele geçirdiği şeyi, kendisine emanet edilen ya da bulduğu kayıp eşyayı, ya da hakkında yalan yere ant içtiği şeyi, üzerine beşte birini de ekleyerek, suç sunusunu getirdiği gün sahibine geri vermeli. Rab’be suç sunusu olarak kâhine belli değeri olan kusursuz bir koç getirmeli. Kâhin Rab’bin huzurunda onun günahını bağışlatacak; işlediği suç ne olursa olsun kişi bağışlanacak.” Kütübüsitte’den: Mescide uyumak üzere ridasını yastık yaparak uzanmıştı. Uyurken bir hırsız gelip ridasını aldı. Ama Saffan (uyanarak) hırsızı yakaladı, doğru Hz. Peygamber (sav)`e götürdü. Resulullah (sav) derhal elinin kesilmesini emretti. Saffan: “Ey Allah`ın Resulü, ben bunu istememiştim, ridam ona sadaka olsun!” dedi. Resulullah (sav): “Onu bana getirmezden önce niye yapmadın?” diyerek, teklifi reddetti.” Hadis no: 1651 Çıkış: 22; 1. Bir adam öküz ya da davar çalıp boğazlar ya da satarsa, bir öküze karşılık beş öküz, bir koyuna karşılık dört koyun ödeyecektir. 4. Çaldığı mal -öküz, eşek ya da koyun- sağ olarak elinde yakalanırsa, iki katını ödeyecektir. 7. Biri komşusuna saklasın diye parasını ya da eşyasını emanet eder ve bunlar komşusunun evinden çalınırsa, hırsız yakalandığında iki katını ödemelidir. Ya hırsızın ödeyecek gücü yoksa? 3. “Hırsız çaldığının karşılığını kesinlikle ödemelidir. Hiçbir şeyi yoksa, hırsızlık yaptığı için köle olarak satılacaktır. Demek ki, Tevrata göre alıkoymanın sınırı var. Ömür boyu değil, yani suçun niteliğine göre. Bir ibraninin köleliği sınırlıdır : Yasa: 15/ 12-14. Altı yıl size kölelik edecek, yedinci yıl onu özgür bırakacaksınız. Onu özgür bırakırken, eli boş göndermeyin. Ona davarlarınızdan, tahılınızdan, şarabınızdan bol bol verin. Fıkıhta: Bir hırsız siz evde yokken evinize gizlice girdi ve evdeki 100 liranızı çaldığı takdirde cezası elinin kesilmesi. İslam hukukunda Ebu Davud ve Tırmızi’nin hadisine dayanarak, gaspçıya, yağmalayana, emanete ihanet ederek el koyana el kesme cezası yoktur. Şöyle denir: Malın alınması hırsızlığın tarifine uygun olmalıdır. Hırsızlığın anlamı ise malın, gizlice ve saklamak suretiyle alınmasıdır. Gasp ederse, mal sahibinin gafletinden faydalanarak malı alıp kaçması, yağmalaması ya da ihanet etmesi hırsızlık sayılmaz ve eli kesilmesi gerekmez. Hadis kaynağından: Resulullah (sav)`a bir hırsız getirilmişti. “Öldürün onu!” diye emretti. Kendisine: “Ey Allah`ın Resulü, bu adam sadece çaldı” denildi. Bunun üzerine “Öyleyse (elini) kesin!” dedi ve derhal eli kesildi. Sonra aynı adam ikinci sefer getirildi. Yine: “Öldürün onu!” diye emretti. Kendisine: “Ey Allah`ın Resulü, bu adam hırsızlık yaptı” dendi. Bunun üzerine “Öyleyse kesin!” dedi ve derhal (sol ayağı) kesildi. Sonra üçüncü sefer getirildi ve hırsızlık yaptığı söylendi. Hz. Peygamber: “Öldürün onu!” diye emretti. Kendisine: “Ey Allah`ın Resulü, bu adam hırsızlık yaptı” denildi. Bunun üzerine: “(Sol elini) kesin!” diye emretti. Sonra aynı adamı dördüncü kere getirdiler. “Öldürün onu!” buyurdu. Kendisine: “Ey Allah`ın Resulü, bu adam hırsızlık yaptı” dediler. Bunun üzerine “(Sağ ayağını da) kesin!” diye emir buyurdu. Aynı adam beşinci sefer getiririldi. Hz. Peygamber (sav): “Öldürün onu” diye emretti. Hz. Cabir (ra) der ki: “Adamı götürüp öldürdük. Sonra sürüyerek götürüp bir kuyuya attık. Üzerini de taşla doldurduk.” (Kütübüsitte, Hudud bölümü, Hadis No: 1631)

Maide 33 ü dikkate almıyorsak asamayız, haklısınız. Ama neticede öldürmek de mümkündür.

Saygılar

Bir kelimenin emir kipi olması o şeyin vücubun göstermez. Vücub olabilmesi için, emrin tekrarının olması gerekir, emrin illetinin tarif edilmesi gerekir, detaylandırılması gerekir. Bunların hiç biri yoktur.

Bu bizim usulümüz değildir. Bu sizin usulünüz olabilir. Bu usule göre:

Adama "niçin Allah'ın emrettiğini yapmıyorsun" diye sorarlar.

Adam cevap verir "E ayetler detaylandırmıyor" der.

Bunun için Bakara suresini okuyun. Orada Yahudiler'e Allah bir inek kesin dedi. Onlar da detaylarını istediler de istediler. Halbuki baştan herhangi bir inek kesseler emir gerçekleşecekti. Sizin usulünüz de buna benziyor.

Sayın Hocaoğlu

Fıkıh usulü : “Vücuba mani bir karine bulunmadıkça emir siygası, vücub ifade eder” Vücuba mani karine : “Fe men tâbe min ba’di zulmihî ve aslaha fe innallâhe yetûbu aleyh, innallâhe gafûrun rahîm” (Maide 39) Buna göre Maide 38. Ayetteki “faktaû” emrinin şartları olmalıdır. Şu halde bu kelime vücub ifade etmez. Başka karineler aramak gerekir. Saygılar

Fıkıh usulü : “Vücuba mani bir karine bulunmadıkça emir siygası, vücub ifade eder” Vücuba mani karine : “Fe men tâbe min ba’di zulmihî ve aslaha fe innallâhe yetûbu aleyh, innallâhe gafûrun rahîm” (Maide 39)

Bu usul doğrudur. Arkadan gelen cümle Fe ile başlamaktadır. Sizin verdiğiniz hakiki anlam dışında verdiğiniz anlam ile bu cümle arasında bir uyum var görünmektedir. Ama hakiki anlam vermemize mani bir karine değildir. Bu şudur:

Cümle Men yesrik ile veya In yesrik gibi şartlarla başlamamaktadır. EsSariku ve EsSariketu şeklinde ism-i fail sıygasıyla gelmekte ama sonrasında Fe gelmektedir. Bu Fe rabıt fâsıdır. Bu mübteda ile haber arasına gelirse mübteda şart anlamı ifade eder. Haber emir cümlesidir. Emir cümlesi cevap cümlesi ise ve şart emirden önce gelmişse emir vücubu ifade eder. Şart gerçekleşirse emir yapılır. Eğer tersi olursa ibahayı ifade eder. Burada şart önce, cevap olan emir sonradır. Bu nedenle vücubu ifade eder.

Ancak şart, şart edatları ile yapılmamıştır. İsm-i fâille yapılmıştır. İsm-i fâille yapıldığı için bu özelliğin o kimsede istimrar etmesi (sabitlik kazanması) gerekir. Bu özelliğin tanımlanması gerekir. Bu nedenle bir kimseye sarik veya sarika demek için onun bu sıfatı kazanması gerekir. Eğer her çalanın eli kesilseydi Men veya İn şart edatı ile gelmesi gerekirdi. İkinci önemli nokta bu el kesme cezasının kesb'den yani kazançtan dolayı yapıldığıdır. Yani ihtiyaçtan dolayı yapana bu ceza uygulanmaz.

Arkadan gelen ayette kim zulmünden sonrasında tevbe ederse ve ıslah olursa demektedir. Burada da "bu zulmünden sonra" değilde "zulmünden sonra" demesiyle tek bir hırsızlık olayına değil, cezanın hırsız sıfatı kazanmış kimseye verileceğini gösteren bir diğer delildir. Yani kişi hırsız sıfatı kazansa bile kendisine el kesme cezası verilmeden önce tevbe eder, ıslah olur ve çaldıklarını öderse o kimseye bu ceza uygulanmaz.

Sayın Hocaoğlu, Demirci

şimdi adaın kolunu bacağını kopardınız, tövbe etse ne olur?

Yani önce öldürdünüz, sonra da e kusura bakma dediniz

E bu da iyi fikir

Elbette bunlar sizin yorumlarınız ve tercihleriniz. Biz böyle algılamıyoruz, Usul kuralı sizin için bağlayıcı olalıydı. bizi zaten ilgilendirmiyor. Ama görünüşe göre bağlamıyor. Kur'an ın diğer hükümleri de burada geçerli olmuyor demek. Olabilir, bu da bir tercihtir herhalde

Siz el kesin, bacak kesin, bu kurala tabi olmayı kabul edecek topluluk bulursanız ne ala, bulamazsanız kuralınızın anlamı kalmaz zaten.

Saygılar

Bu arada bir yanlışı düzeltelim

Biz "Ayetlerin yeterince açık ve detaylı olduğunu" düşünüyoruz.

Tam aksine, geleneksel anlayış ayetlerin hüküm çıkarmda yeterli olayacağını söylüyor. Başka deliller, kurallar arıyor.

herhalde "E ayetler detaylandırmıyor ki" cümlesini bizim için kullanmadınız

Saygılar

Cengiz Demirci: sonraki durum suçun ispat edilip hükmün verilmesi ve yakalanmasından önceki teslimiyettir. Malı iade eder ve teslim olursa ceza düşer.

Lütfi Hocaoğlu: Yani kişi hırsız sıfatı kazansa bile kendisine el kesme cezası verilmeden önce tevbe eder, ıslah olur ve çaldıklarını öderse o kimseye bu ceza uygulanmaz.

Sam Adian: şimdi adaın kolunu bacağını kopardınız, tövbe etse ne olur?

Yani önce öldürdünüz, sonra da e kusura bakma dediniz

Sayın Adian zannediyorum ki Cengiz bey ve benim yazdıklarımı okumadan cevap yazıyorsunuz.

Siz el kesin, bacak kesin, bu kurala tabi olmayı kabul edecek topluluk bulursanız ne ala, bulamazsanız kuralınızın anlamı kalmaz zaten.

Evi 2 ay içinde 3 kere soyulan komşumun yanındaydık. Akrabaları ve çevredeki apartmanlardan bir çok kimse gelmişti. Bizim apartmanda belki 4-5 sene içinde 8-10 soygun olmuştu. Çevredeki apartmanlarda da aynen öyle. Ve istisnasız herkes el kesme cezaı olmazsa bu düzelmez diyordu.

Yani o topluluk hazır, siz merak etmeyin.

Bir noktaya daha dikkat çekmek istiyorum izninizle

اقطعوا kelimesinin türkçe karşılığı "KESMEK" olarak çevrilmektedir.

Aynı kelimenin ingilizce karşılığı ise DISCONNECT THE 'dır.

اقطعوا أيديهما : DISCONNECT (THE) THEIR HANDS : Elleriyle bağlantısını kesmek

Elleriyle neyin bağlantısını keseceksiniz?

Oysa Kesmek kelimesinin tam olarak ingilizce karşılığı ise CUT OFF olmalıdır.

DISCONNECT (THE) kelimesi marifedir. Yani IKTAU kelimesinin karşılığıdır belirli bir şeyi ifade eder. Bunun da manası "BAĞLANTIYI KESMEK" olur.

Kur'an ın bu kelimeyi kullanış şekline bakılırsa kelimenin ingilizce karşılığı olan DISCONNECT THE ifadesi çok daha doğru bir ifadedir. Çünkü KAT'A kelimesi Kur'an da pek çok yerde kullanılmaktadır ve hiç biri "koparıp almak, bıçakla keser gibi kesip atmak" manasına gelmez.

İhtiyaç kısmını tartışma konusu yapmadık, eğer bir kişi ihtiyaçtan çalmış ise suçlu olan topluluktur.

Tartıştığımız konu "Suç" oluşması halidir. Bir insan çalıyşorsa Hırsız sıfatını kazanmış demektir. Şu halde eli kesilecektir size göre.

Bunu söylerken elbette kur'an ın ceza usulunu de göremiş olursunuz. Ama bu sizin tercihiniz, görmek istemeyince görmezsiniz. Yapacak bir şey yok.

Vesselam

:))

Hayır yazdıklarınızı okuyorum, ifadeleriniz arasında "hırsızı yakalayınca ona tövbe etmesi için fırsat veririz" diye bir cümle görmediğim için söylediklerinizi dikkate almadım. (Kaldı ki bu da yeterli değildir zaten)

Ancak, siz Kur'an üzeride mi konuşuyorsunuz, yoksa evi soyulan koşunuzun hiddeti üzerinde mi? Yaşadığınız ülkede Kur'an nizamı mı var? Barış düzeni mi var? Yoksa, bize ne komşunuzun soyulan evinden. Bu nasıl bir kriter olabilir?

kur'an sosyal refahın tesis edilmesini emreder. Siz bunu yapmadan hırsıza ceza veremezsiniz. Ceza şartlarının ve ehliyetinin oluşması gerekir. Eğer oluşmuyorsa, "hırsızın elini keseriz" demek bir insanı öldürmekten farksızdır. Yani cinayetten farksızdır.

Saygılar

:)) Ben merak etmiyorum

Komşularına göre ceza hukuku benimseyen bir anlayış, komşularının başına aynı problem geldiği zaman ne yapar diye düşünüyorum sadece :)

Saygılar

Yine okumuyorsunuz.

Siz sordunuz, bunu kabul eden topluluk bulursanız uygularsınız diye. Ben de size bu topluluğun zaten var olduğunu gösterdim.

Yoksa beni komşuların fikri ilgilendirmiyor, sizin hoşlandığınız batılıların ceza hukuku da. Batı modasını karine alarak ortaya çıkardığınız hükümlerde beni zerre kadar ilgilendirmiyor.

Beni Allah'ın emirleri ilgilendiriyor. Allah emrettiği için keseriz. Bizi Allah'ın emri ilgilendirir. Allah ne derse onu yaparız. Batılılara hoş görünmek, onların hoşuna gittiği şekilde Kuran'dan ceza hukuku çıkarmak da hiç mi hiç ilgilendirmiyor.

Şunu da söyleyeyim, bütün cezalar İslam düzeni içindedir. Batının saçma sapan düzeni ve bu düzenlerin kopyaları içinde bu cezayı uygularsanız zulmetmiş olursunuz. İslam düzeni de zaten sosyal refahın geldiği düzendir. El kesme cezası da zaten bu düzen içinde uygulanır. Bu noktada aynı görüşteyiz.

Tam bir demogoji, öyle bir demogoji ki ben komşularımı yaşanan bir örnek olarak veriyorum, ama o hiç söylemediğim halde komşular söylediği için ben bu cezanın olması gerektiğini söylediğimi iddia ediyor.

Sayın Hocaoğlu ve Demirci

قطع Disconnect Cut Spare Pieces اقطعوا Disconnect Disconnect the Cut of the Off with خفض Cut Reduce Lowering Lower

Önce hocaoğlu

Yazdıklarınızı okuyorum.

Sizin görüşlerinizin veya anladığınız şeyin "Yanlış" olduğunu söyleedim. Bu sizin görüşünüzdür dedim. Ve dedim ki, eğer bir topluluk bulursanız uygularsınız. Bunda bir problem yok. Bize göre doğrudur veya yanlıştır bu sizin tercihinizdir. (Komşularınızın evinin soyulmuş olması kur'an ı ilgilendiren bir şey değil, bu açıdan dikkate alaya gerek yok. Koşunuz el kesme olmadan düzelmez diyorsa bu da onun fikridir, burada bu şekilde koymanızın anlamsız olduğunu hatırlatmak için söyledim)

Yine, Kur'an dan anladıklarımız bizim anladıklarımızdır. Bunun için pek çok gerekçe ve delil vardır (bize göre) Ve bunu da söylüyoruz. Ancak kurallara da uymak gerekir. Yani siz kendi kurallarınıza göre bizi anlamamızı ister ve beklerseniz anlaşamız mümkün olmaz, biz sizin de bizim gibi anlamanız gerektiğini söylemiyoruz. Söylediklerimiz içinde düşünmeye değer birşeyler buluyor ve düşünüyorsanız bu yeterlidir. Gerisi yine sizin bileceğiniz iştir. Herkes kendi yorumuna göre devam eder.

Elbette bir gün buralara yolunuz düşerse büyük bir zevkle misafir ederiz. Lütfen bir noktayı not ediniz: Biz başka sistemlere ilişkin örnek verirken, "insan aklı ile de doğruya ulaşabileceği" noktasıdan bunu yaptık. Filan sistem daha iyidir demek manasıda değil. Elbette sistemlerin hataları vardır, eksikleri vardır. Ancak neticede hepsi Allah'ın yarattığı şeylerdir. Yaratmamış olsaydı insan nereden bulacaktı?

Biz de kendimizi Allah'ın emrettikleri ile bağlıyoruz. Bu açıdan farkımız olduğunu zannetmiyorum.

Sayın cengiz,

Fıkhın getirdiği kuralları biliyorum. Eğer el kesme cezası prensipte kabul ediliyor ise, bunun çok titiz ve büyük bir hassasiyet gerektirdiği açıktır. Bu konuda bir sıkıntı yok. Ancak bizi söylediğimiz şey, o kuralların konuluş şeklinin hatalı olduğudur. Elbette bize göre. Eğer ortada bir müşkil durum görüyorsanız, kuralardan önce kur'an a bakmak gerekir diye düşünüyorum. Çünkü bahsettiğiniz şartlar sonuçtur. Sebep değil. Önce sebebi çözmek gerekmiyor mu?

KESMEK anlamında ısrar ediyorsanız bu konuda da söyleyebileceği bir şey yok. Ancak Kur'an ın bu kelimeyi kullanış biçimine bakmanızı öneririm. Biz Disconnect manasını değerlendirirken iki şeye dikkat ettik: birincisi kelimenin manaları arasında ağırlıklı olan şey, ikincisi ise Kur'an ın kulanış biçimi. örtüşen mana bizim için doğru manadır.

Kur'an üzeride konuşuyorsak aramızdaki fark "hatalar" kadar olur. Ama başka şeyler üzerinde konuşmaya başlarsak tartışmak da mümkün olmuyor ne yazık ki.

Vesselam

Sayın Cengiz

to cut = "Kesmeye, kesmek için" manasına gelir

Türkçedeki fiilin karşılığı ise

Kesmek = Cut, Cut off kelimeleridir.

İngilizcedeki Disconnect kelimesini türkçeye çevirirseniz karşınıza yine "kesmek" kelimesi çıkar. çünkü başka ifade şekli yoktur.

saygılar

Sayın Sam ve Cengiz,

Hükümler hikmetle konulmaz. Hikmetle izah olunabilir, Şari bunu neden söylemiştir, ne faydası vardır, vs. Hükümler illetledir. İllet de Kuran'daki ibarelerdir. İbarenin ne olduğu, ne manaya geşldiği elbette tartışılacaktır. zaten tartışıyoruz, eskiler de tartışmışlar.

Hırsızlık suçu birinin başka birinin malını çaldığı, dolayısıyla maddi zarara uğradığı, emeğin zayi olduğu için, fila olduğu için değildir. Öyle olsaydı; gaspda da el kesme olurdu. Ama bildiğiniz gibi şeriatte gasp edenin eli kesilmez. Mal bulunurasa geri verilir, bulunmazsa akilesi, tazmin eder.

Zina da şeriat kişilerin ferclerinin bekciliğini yapmaz. namus bekçiliği değildir aslolan. Peki nedir?

Hırsızlıkta; topluluğun malları topluluk tarafından emniyete alınmıştır. Eğer bir mal gizlice, kim tarafından ve ne maksatla alındığı belli olmayacak biçimde alınmışsa, bu topluluğun fertler vermiş olduğu güvenliğin, emniyetin yok edilmesi demek olduğu için cezayı mültezimdir. Kimin aldığı belli ise, -ki, gasp da böyledir-, hırsızlık suçu oluşmaz, had uygulanamaz. İsmi fail ile kullandığına göre bu fiilin en az 3 kere yapılıp, meslek haline gelmesi esastır.

Zinada benzerdir. Daha önceki bir yorumumda da yazmıştım. Kişiler topluluğa aittir. Onları yaşatmak (iaşe, ibate, iskan vs gibi herşey topluluğa aittir.) topluluğa aittir ve bunu da diğer bireyleri görevli kılarak organize eder. Zina fiilinde olması muhtemel ferdin nafakası kime aittir?, topluluk bunu bilmek ister. Anne biyolojik olarak zaten bellidir ve hidane hakkı onun üzerinden yürüyecektir ama nafaka kimin üzerindedir? Topluluk bu bilinmez hale geldiği için sadece bunu yasaklamaktadır. Kişilerin ağızlarından çıkacak sözlü beyanları da bunun için yeterli görülmüştür. Bence bu yazılı da olmalıdır. Zinada da ismi fail kullanılmıştır ve meslek haline getirilmiş olması gerekir.

Emir kipleri emirdir. Dil böyledir. Askerlikte amir emreder ast da o emri yerine getirir. İş hayatı da böyledir. Usta kalfasına, kalfa çırağa bir şeyi yapmasını söyler o da yapar. eğer emir kipleri vucubu gerektirmezse hayat durur. Her kuralın istisnaları olabilir, zarar görenler tazm,n talep edebilir ama emir emirdir.

Evet, kaybolan malın tazmininden başka ceza yoktur. Darp, şiddet vesaire gibi fiiller vuku bulduysa onun cezası ayrıdır. Kamunun otoritesi sarsılmaış olduğundan ukubat cinsinden ceza yoktur. Zira alan bellidir ve ya aynı mal geri alınır, ya da misli tazmin ettirilir.

Topluluğun verdiği cezalar mutlaka topluluğu ilgilendiren bir sebepten dolayıdır. Mesela fuzili akitler de böyledir. Ben sizin boşta duran bir yerinizi satarım, bana ceza vermezler. Bir malınızı satarım ceza vermezler. Evinizi kiraya veririm ceza vermezler. Bu tip akitlere fuzuli akitler deniyor. Gerçi ben çok uzman değilim ama böyledir.

Bugünkü mevzuatta gasba hırsızlıktan daha büyük ceza veriyorlar. Çünkü sebebi/hikmeti farklı koyuyorlar da ondan. Zinada -siz bilirsiniz- çocuk olma ihtimali olmayan duhuller; erkeklik organından başka nesne ile sapılan bir girişim, kadının rahminin dışında bir yere yönelik girişimler, hatta buluğa ermemiş küçük çocukla olan birliktelikler zinadan sayılmamıştır. Zinanın yasaklığı doğacak çocuğun hukukunu korumak içindir. Cinsel ilişkinin önlenmesi değil, doğacak çocuğun hukunun bilinmemesinin önlenmesidir gaye. Hikmeti budur.