bu arada herkesin yeni yılı hayırlı olsun,

hayırlı gelişmelere vesile olsun,

"Adil Düzen"e giden yolda,

yeni adımlar atılsın

inşaallah...

reşad

sabahın ilk ışıklarından beri "yeni yıl" yazıları okuyorum...

onun öncesinde günlük köşe yazımı yazdım sayılır...

okumaya ve yazmaya devam ediyorum...

sonra günlük Adil Düzen Çalışmaları...

hayat ve mücadele devam ediyor...

hayat ve ahirete giden yol...

dünya hayatı ve ...

*

Hayrettin Karaman'ın yazısındaki "farklılık" dikkatimi çekti...

Hilmi Altın keşke yine bu yazarı yorumlamaya başlasa...

Ya da Hasan Özket veya başka bir arkadaşımız...

ben de keşkeleri "hatırlatıyorum" işte...

zamanla "çok şeyler" olur inşaallah...

selam, sevgi, saygı ve DUA ile...

reşad

*

Hayrettin Karaman

Hayatımızın Kum Saati

Hz. İsa'nın doğumunu esas alan takvime göre yıllar tamamlandıkça farklı anlayışlar ve uygulamalar içinde hemen bütün dünyada kutlamalar yapılıyor. Bu manada yılbaşının bizim tarihimiz, dinimiz ve kültürümüzle bir ilgisi yok. Ancak küreselleşmenin en bariz tezahürlerinden biri bu yılbaşı kutlamaları; dediğim gibi bütün dünyada buna katılım var. Üstelik bu kutlamaların tamamında değilse de tamamına yakınında dinimize ve ahlakımıza aykırı filler işleniyor. En iyisi böyle bir gece yokmuş gibi davranmak, normal, gündelik hayatımıza devam etmektir. Bir de doğum günü kutlamaları var. Belli bir tarihten sonra bizim tarihimizde de Efendimiz'in (s.a.) ve Ehl-i beyt mensuplarının doğum günlerinde merasimler (mevlid merasimleri) yapılmaya başlanmış, bid'at diye buna karşı çıkanlar da olmuş, ama genel olarak benimsenmiştir ve uygulanıyor. Mesela bizdeki Kutlu Doğum Haftası'nda yapılanların çok faydalı olduğunu düşünüyorum. Bizim gibi sıradan insanların doğum günleri için de merasimler yapılıyor. Bir kere bu merasimlerde mesela pastanın üzerine mum da yakıp üfürükle söndürmek gibi yabancı menşeli uygulamalar olmamalıdır. Ne yapılmalıdır meselesine gelince: Keşke hiçbir şey yapılmasa. Eğer yapılacaksa ömrümüzden bir yılın daha geçmesinin ne demek olduğu üzerinde durulsa ve dualar edilse. Ömrümüzden bir yılın daha geçmesi ne demektir? Biz ahirete inandığımıza göre dünyadaki geçici ömrümüzden bir yıl daha kısalmış, son durağa bir yıl daha yaklaşılmış olması demektir. Geriden baktığımızda ömrümüze bir yıl daha eklenmiş görünüyor, seviniyoruz; ama bir de ileriye baksak ömrümüzden bir yıl daha eksilmiş olduğunu göreceğiz. Buna da sevinebilmek için Mevlânâ'ların aşkına ve irfanına sahip olmak gerekiyor. Peki böyle bir düşünce ve bu düşünceye dayalı davranış için neden bir yılın dolmasını bekleyelim? Ömrümüz bir kum saati gibi değil mi? Her geçen saniyede bu "ömrün azar azar tükenmesi" gerçekleşmiyor mu? Bir mümin her gün ve sık sık "ömrünün kum saatini" gözünün önüne getirmeli ve şöyle düşünmelidir: "Saatin alt bölümündeki kısmı (ömrümün geçen kısmını) görüyorum, üst bölüme ait bir bilgim yok, ama onun da sınırlı olduğunu ve her an azaldığını biliyorum. Gafletime bakın ki, ölümü hiç düşünmeden, ebedî hayata hazırlık endişesini yaşamadan, bu dünya hayatı fani değil de ebedi imiş gibi hayat sürüyorum. Ömrümü verdiğim, öncelediğim, peşine düştüğüm, uğrunda acılar çektiğim, ter döktüğüm, kırdığım ve kırıldığı... şeyler hep bu dünyaya ait. Bugünden sonra aklımı başıma alayım, ahirete iman eden bir mümin gibiş yaşamaya çalışayım..." Yılda bir, ayda bir çok geç, en azından yirmi dört saatte bir böyle düşünmede, böyle bir hesap kitap yapmada büyük fayda olsa gerektir.

unutmadan...

Mahir Kaynak'ın bir özelliğini daha öğrendik...

"Aydın Menderes" yazısında kısa ama oldukça ilginç şeyler yazmış...

Aydın Menderes ile siyasi çalışması ve Refah Partisi'nden gelip gerçekleşmeyen teklif...!!!

yazıda dikkatimi çeken daha başka "ilginç ve de ince" ayrıntılar da var, Üstad bunların çok az kısmını yorumlamış...

dikkatli okunursa o ince ilginçlikleri yakalarsınız...

ilginç bir röportaj..

sabırla okursanız o ilginçlikleri yakalarsınız..

okurken, "ADİL DÜZEN"i nerelere kadar ulaştırmakla mükellef olduğumuzu düşündüm...

ALLAH yar ve yardımcımız olsun...

selam ve dua ile..

reşad

*

İslam’da ekonomi ve iktisat kalpten başlar

Kamerun Merkez Camii İmamı Aliyou Youenyouene ile konuştuk...

Güncelleme: 13:05, 24 Aralık 2011 Cumartesi Geçtiğimiz günlerde Kamerun’un başkenti Yaunde’nin en büyük camisinin imamı ve caminin bitişiğindeki İktisadi Araştırmalar Merkezinin başkanı Alıyou Youenyouene ile tanıştım. Kendisinden Hıristiyanların çoğunlukta olduğu ve devleti yönettiği Kamerun’un nüfusunun yüzde otuz beşini Müslümanların teşkil ettiğini fakat buna rağmen Müslümanların Kamerun’da inançlarını özgürce yaşayabildiklerini öğrendim. Mesela başörtüleri ile üniversiteye gidebiliyorlarmış… Batılı emperyalistler Türkiye’ye ne yapmışlarsa, nasıl bazı anlayışları kazandırmışlarsa, nasıl bazı şeyleri benimsetmişlerse Kamerun’a da aynı şeyi yapıyorlar… Tabir-i caizse Türkiye’nin geçtiği yollardan onlar da yavaş yavaş geçmekteler... Bilmiyorum onları üzerlerinden geçen bu buldozere karşı uyaracak Bediüzzamanları, İskilipli Atıfları, Mehmet Akifleri, Necip Fazılları, Sezai Karakoçları var mı? Yoksa onlar da laiklik ve demokrasiyi tek kurtuluş olarak mı görüyorlar? Akıbetimiz hayır olsun… Kamerun’u ve oradaki dini düşünceyi tanımak amacıyla Aliyou Bey’e bazı sorular sordum. Çok ilginç bir söyleşi oldu. Kamerunlu olan tercümanımız, Aliyou Bey’in söylediklerini bazen beğenmedi ve şerh düşerek bize aktardı. Tercümanımız Kamerunlu bir tarikata mensuptu, Aliyou Bey ise tarikatlara pek sıcak bakmıyordu. Bunda zannedersem Aliyou Bey’in Arap ülkelerinde aldığı eğitimin bir payı var. İkinci anlaşamadıkları nokta ise Kaddafi hakkında oldu. Aliyou Bey, Kaddafi’nin çok zengin olduğunu ve halkını parayla susturduğunu falan söyledi. Tercümanımız ise Kaddafi’nin Afrika birliğini kurmaya çalıştığı için devrildiğini söyledi. Aliyou Bey’e Suriye’deki durumu sorduğumda ise bazı politik cevaplarla “bu Suriye’nin iç sorunu” falan dedi. Aliyou Bey şuan helal finansman ve iktisadi kalkınma konusunda bazı temaslar yapmak üzere İstanbul’da bulunuyor. Bu konuda yetkin ve yetkili kişilerle görüşüyor. Yoğun görüşmeleri arasında bize de vakit ayırdı ve sorularımızı cevaplandırdı.

Kısaca kendinizi tanıtır mısınız?

Üniversiteyi Sudan’da Usulid Din Fakültesi’nde okudum. 1996’da Kamerun’a geri döndüm. Kamerun’da imamlık yapıyorum. Mescidimizin yanında bir İslamiyet enstitüsü var, orada da çeşitli projeler yürütüyorum. İslamî konularda danışmanlık yapıyorum. Kamerun’da ilk olarak İslam Sosyal Topluluğu üzerine fikir ortaya koyan kişi benim. İslam’ın iktisat ve ekonomi anlayışı üzerine çalışmalar yapıyorum. Bu konudaki araştırmalarımı Nijerya’da ve Çad’da yaptım. Araştırmalarım esnasında birçok büyük akademisyenle görüştüm.

Neden İslam iktisadı ile ilgileniyorsunuz?

Kamerun’da Müslüman gençler üniversiteyi okuyorlar ama bitirdikten sonra iş bulamıyorlar. O gençlerin istihdam edileceği bir alan yok. Bu gençlerin geleceği konusunda neler yapabiliriz diye düşündüm. Bu gençlerin birçoğu da oradaki ilahiyat fakültesinde okuyorlar. Dinlerini öğreniyorlar ama sosyal hayata yönelik, çalışmaya yönelik kimse bir şey düşünmüyor. Sanki İslamiyet ekonomiye ve iktisada yönelik öğütler vermiyormuş gibi… Ve orada bulunan zengin Müslümanlar mallarını İslami hizmetler konusunda sarf etmiyorlar. Kamerun’un yüzde otuz beşi Müslüman. Fakat Kamerun’da Müslüman zengin ile Hristiyan zengin arasında hiç bir fark yok. Müslümanlar mallarını Müslüman gibi kullanmıyorlar. Müslümanların çoğunlukta olduğu yerler genellikle fakir yerler. Ama Müslüman olup da çok aşırı derecede zengin olanlar da var. Fakat onlar fakirlerle ilgilenmiyorlar. Bu fakirlik ve kötü durumdan kurtulmak için İslam’ın esasları ile çelişmeyen bir kalkınma modelinin Kamerun’da hayata geçirilmesi gerekiyor.

İslam iktisadının prensipleri üzerinde ne söylemek istersiniz?

İslam’da ekonomi ve iktisat kalpten başlar. Yani kapitalizmdeki gibi madde üzerine kurulmuş bir sistem değildir. İnsancıl bir yapıdadır. İslam iktisadının prensipleri şunlardır: Birincisi, paylaşmak ve yardımlaşmaktır. İkincisi, malını Allah için kullanmak yani mal ile hizmet yapmaktır. Sonra toplumdaki maddi sıkıntıya engel olmaktır. Başka bir prensibi; ekonomiye zengin fakir herkes dâhil olmalıdır. Yani zenginlerin ekonomisi ayrı olmamalıdır.

Bu ideal ve adil olan ekonomik sistemdir.

Kamerun’da İslamiyet yaşanabiliyor mu?

Kamerun bu konuda ileri gidiyor, günden güne gelişiyor. İslamiyet gençlerle yürüyor. Yani İslam’a en çok ilgiyi gençler gösteriyor. Arap ülkelerinde okuyup gelmiş gençlerimiz var. Kamerun devletini yönetenler Hıristiyan ama Müslümanlara baskı yapmıyorlar. Onlar Müslümanlarla gurur duyuyorlar.

Müslüman kızlar üniversiteye örtüsüyle gidebiliyorlar mı?

Hiç problem yok. İsterse çarşafla bile giderler.

İslam birliği konusunda ne düşünüyorsunuz?

İslam birliği mutlaka kurulmalıdır. Şuanda dünya üzerindeki küffarın bile buna ihtiyacı var. Çünkü Müslümanlar birleşse, çok az savaş olur, çok az adaletsizlik olur. Müslümanlar birleşse, emperyalistleri durdurabilirler. Müslümanlar birleşse dünyaya iyilik hakim olur. Çünkü İslam barışı ve kardeşliği temin eder. Müslümanlar bölük pörçük olurlarsa güçleri olmaz. Dünya Müslümanları mezhep taassubunu bırakarak birleşmelidirler.

Kamerun’da cemaat taassubu var mı?

Kamerun’da birçok tarikat var. Her kabilenin farklı bir dini yapısı var. Her yerde olduğu gibi Kamerun’da da bazı yanlışlar olabiliyor. Namazlarda hepimiz Allahü ekber diyoruz, namaz geçtikten sonra “şu büyüktür, bu büyüktür” dersek olmaz. Bir hoca daha iyi, öbür şeyh daha iyi gibi tartışmalar yanlıştır. Biz insanların çok yüceltilmesine karşıyız. İnsanlar aşırı yüceltilirse Allah’la insanlar arasına perde olurlar. Müslümanların bir tek önderi var; o da Hz. Muhammed sallalühü aleyhi ve sellem.

Aydın Başar

konuştu

bugünkü köşe yazım "yeni yıl" ile ilgili...

ama her şey öylesine "eski "ki; "yenilenmeyi" bekliyor...

*

Yıl “yeni” ama her şey “eski” ya… Evet, yıl “yeni yıl” olmasına “yeni yıl” ama… Yaşlı dünyamızda “her şey eski” hem de alabildiğine eski… Her şey “yeni yıl” gibi “yenilenmeyi ve yeniden yapılanmayı” bekliyor… Adeta yaşanmakta olan “kış” mevsiminin ardından “bahar” gelsin diye bekliyor… Biz, ülkemiz, dünyamız ve bütün insanlık beklenti içinde; “çok şey/ler” bekleniyor… Peki… Bu beklentileri “kim/ler” karşılayacak?.. Eskilerin yerine yenileri ve alternatifleri “kim/ler” getirecek?.. Yaşlı dünyamızda yaşlanan ve yenilenmesi gereken her şeyi “kim/ler” yenileyecek?.. Bugün, “yeni yıl”ın başlangıcında, işte bu soruların “cevapları” üzerinde duralım… *** Malum… Bu köşenin adı “Adil Düzen” köşesi, “Adil Ekonomik Düzen” köşesi... Düzeni, sistemi, nizamı, hukuku ve özellikle de “anayasa kriterleri” dahil her şeyi “eskiyen” dünyamıza “yeni bir düzen, sistem, nizam, hukuk, anayasa önerme” köşesi; hem de “ADİL DÜZENE GÖRE İNSANLIK ANAYASASI” hazırlama ve önerme köşesi… Beş asırlık “faizli ve de sömürüye dayalı zalim batı düzeni, sistemi, uygarlığı” ve Nuh Nebi’den kalma dört-beş bin yıllık “tarım dönemi hukuku” artık çağımız sanayi, teknoloji ve bilgi/sayar dünyası insanlığının ihtiyaçlarını karşılamıyor, sorunlarını çözemiyor... “ADİL DÜZEN” ve “ADİL EKONOMİK DÜZEN” önerimiz işte tam da bundandır... Millî Görüş Lideri ve Önderi Necmettin Erbakan işte bu öneriyi yaptı ve gitti… “Millî Görüş” aynı zamanda “Adil Düzen”dir, “Adil Ekonomik Düzen”dir… “Muhafazakar Demokrasi” deyip de “zalim dünya eskilerini muhafaza” değildir… Hele hele “faizci zalim dünya düzeni” mensupları ve NATO ile “işbirliği” hiç değildir… AB, ABD, DB (Dünya Bankası), IMF ve daha nice kapılarda bekleme veya sürünme de değildir… Yani… Her şeyiyle “eskiyen” ve batmakta olan “Batı dünyası”na “kuyruk” olma değildir… Bilakis… “Yeni Bir Dünya” kurmak üzere “Önce Ahlak ve Maneviyat” diyerek yola çıkan… “Ağır Sanayi Hamlesi” ile maddî alanda çağı yakalayıp ülkeyi sanayileştirmeye başlayan… Yola çıktığı ilk andan itibaren “Millî Görüş.. Adil Düzen.. Adil Ekonomik Düzen…” diyen… Yani… Kapitalizmi, komünizmi, sosyalizmi, faşizmi ve daha nice “izm”leriyle her şeyi “eskiyen” dünyamıza gerekli “teşhisleri” koyduktan sonra yeni “çare-çözüm-tedavi” öneren… Velhasıl… Yaşlı dünyamızın ve bütün insanlığın beklediği “müjde” mesabesinde “yeni bir hamle, yeni bir hareket, yeni bir sistem, yeni bir düzen, yeni bir ekonomi, yeni bir anayasa…” Ve daha nice yenilikler, yenilikler, yenilikler; eski dünyamıza “umut ve kurtuluş reçetesi” olacak yenilikler… Batmakta olan dünyamıza “bataklıktan çıkış yollarını” gösteren nice yenilikler… *** 2012; yeni yıl… İşte, “yeni yıl” yukarıda hatırlattığım bu yönleriyle hayırlı olsun… Eskilere alternatif ve de beklenmekte olan nice hayırlı yeni gelişmelere vesile olsun… İnsanlık tarihinde daha önce bir benzeri görülmeyen bir “kriz” bir “kaos” bir “fırtına” bir “tsunami” bir “deprem” veya bizim her zaman hatırlattığız “SOSYAL TUFAN” yaşıyoruz ya… Yeni yıl; işte o tufana Nuhun Gemisi misali “tedavi-çare-çözüm” olan “Adil (Ekonomik) Düzen”e giden uzun ve ince yolda ilk uygulama adımlarının atıldığı yıl olsun… Önümüzdeki nice “yeni yıllarda” sadece yılların numaraları değil, düşüncelerimiz, anlayışlarımız, idraklerimiz ve “dünya ile devlet düzenimiz” da “yenilenir” inşaallah…. Selam, sevgi, saygı ve dua, dua, DUA ile…

İngiltere nâm bir memlekete yolumuz düştü

Erhan Erken Ağabey İngiltere’nin eğitim merkezlerinden Oxford’da neler gördü, dunyabizim.com için yazdı.

Güncelleme: 02 Ocak 2012 Pazartesi

Oxford'da bir öğrenci yerleşim bölgesi Oxford'da kolejler Oxford'da vefa örnekleri Oxford'da araştırma merkezleri Geleneksel mimariyi yansıtan örnekleriyle kolejler

Aralık ayının üçüncü haftasında hanımla birlikte, ziyaret için Londra’nın yakınlarındaki Oxford’a gittik. Oxford Londra’ya yaklaşık 80 km uzakta, neredeyse tamamiyle eğitim için organize edilmiş bir kasaba hüviyetinde. Bu kasabada neredeyse her şey eğitime odaklanmış vaziyette. Evler, pansiyonlar, alış veriş mekanları, ortak kullanıma açık yeşil alanlar, kütüphaneler, vel hasıl hemen her şey… Oxford Üniversitesi 40 kadar müstakil kolejden meydana gelen, tabii bu arada ortak kullanım alanları da bulunan bir eğitim mekanı. Çoğu, yüzyılı geçkin mazisi bulunan bu kolejler farklı alanlarda ihtisaslaşmış. Lisans eğitimi verenler olduğu gibi sadece lisansüstü çalışmalara odaklananlar da var.

Hemen hemen hepsinin dış yüzleri taş yapı ve iç avlularında insanı rahatlatan yemyeşil alanları bulunuyor. Daha modern birkaç tanesi hariç bu yapı stili kolejlerin mimarisine hakim. İçlerinde kütüphaneleri, chapel diye adlandırılan küçük kiliseleri, öğrencilerin barınacakları yurtları, sınıfları ile bizim Osmanlı medreselerini andırıyorlar.

Kolejlerin duvarlarında o mekanlara hizmet etmiş kişilerin adlarının yazılı olduğu levhalar ahde vefanın güzel bir örneği olarak yer alıyorlar

Geleneği olmayanın geleceği olur mu?

İngiltere’ye gittiğinizde hava alanından çıktığınız andan itibaren trafiğin sol taraftan işlemesi ve taşıtların direksiyonlarının sağ tarafta olması çok belirgin bir farklılık olarak göze çarpıyor. Caddelerden geçerken çocukluktan itibaren bize öğretilen; önce sola, sonra sağa, sonra tekrar sola bakacaksın klişesini hemen unutmanız ve kendinizi yeni baştan formatlamanız gerekiyor. Önce sağa, sonra sola, sonra tekrar sağa bakmanız gerek, yoksa maazallah başınıza çok iş açılabilir. Osmanlı Türkçemizin sağdan sola yazılmasından dolayı çağdaş dünyanın gerisinde kalırız diye bize öğretilen bilgiyi burada yeniden tefekkür etmeye çalıştım. Bu İngilizler neredeyse tüm dünyaya meydan okuyarak trafik akışlarını ters (! ) yapmaya devam ediyorlar ama hiç de geride ( ! )kalmıyorlar. Onlar kendi gerçeklerine ve geleneklerine sımsıkı sarılınca diğerleri de onlara uyum sağlamaya gayret ediyorlar. Otomobil üreten ülkeler, İngilizlere araba satabilmek için direksiyonları mecburen sağa tarafa koyuyorlar. Tabii sadece İngiltere’ye değil İngiliz Milletler topluluğuna bağlı ülkelere de aynı uygulama devam ediyor. İngiltere’de buzdolabı kapakları bile ters (!) açılıyor. Geleneğin önemi burada daha bir net görünüyor. Ölçü birimleri, bina tipleri, yollar v.s her yer tarihine bağlı olmakla adeta iftihar ediyor. Yabancı bir mekanda belli bir süre kalmak, karşılaştığınız bir çok konu üzerinde etraflıca düşünme fırsatı veriyor insana. Muhafazakar çevrelerde sıkça telaffuz edilen ve gençliğimizden beri bize öğretilen; ‘Batının tekniğini alalım fakat ahlakını ve yaşam biçimini almayalım’ deyişinin de pek anlamı olmadığını bir kere daha hissediyorsunuz buralarda. Basit bir örnek vermek gerekirse; Lavaboda eliniz yıkarken iki ayrı batarya bulunuyor. Birinden sıcak diğerinden soğuk su akıyor. Ya eliniz veya ayağınız yanıyor veya buz gibi suyla üşüyorsunuz. Ilık su ile temizlenmek için lavabonun giderini tıkamanız ve biriken ılık suyu kullanmanız gerek. Peki ilk temasdan sonra bu su temiz kalır mı? Maalesef hayır… Bizim geleneğimizde, ki bu dinden gelen bir husustur, ancak akarsu temizleyicidir. Lavabonuz ve bataryalarınız kendi anlayışınıza göre olmalı. Yani düşünce ve inanç biçiminiz ile ürettiğiniz teknoloji çok bağlantılı. Birini alırsanız otomatikmen diğeri de peşinden geliveriyor. Bu basit örneği hayatın her alanına taşımak mümkün. Ya tuvaletler... Taharet musluğunun önemini fark etmeleri için bu batılılara hangi ilmihal kitabını okutmamız gerekecek? İlmihalsiz anlamaları mümkün olamayacak mı musluksuz tuvaletin ne kadar pis olduğunu? Su olmadan insanın tuvaletten sonra temizlenmesi mümkün müdür? Onun cevabı da elbette koca bir hayır! Yabancı diyarlarda yaşasın pet şişe veya ibrik… Her şeyi çözüverdiği iddiasındaki Batılı kendi vücudunu temizleyemiyor. Kötü kokuları gidermek için parfüm şart…

Kolejlerin yanında ibadethaneler

Churchill'in malikanesi Bleinheim Palace Bourton On The Water'da her yer kartpostallık

Oxford İslami Araştırmalar Merkezi girişi Her şey eğitim için

Oxford’un güzel yanı öğrencilerin kendilerini geliştirebilmeleri ve ilme odaklanabilmeleri için neredeyse her şey düşünülmüş. Sakin, yeşili bol, insanların kurallara uyma noktasında çok titiz davrandıkları, birbirlerinin yüzlerine tebessümle baktıkları bir ortam. Kabul edildiği bir koleje kayıt yaptıran öğrenci kendisine lazım olan tüm mekanlara elindeki kartla rahatlıkla girebiliyor, sağlık hizmeti alabiliyor. Bir bisikleti varsa, ihtiyacı olan her tarafa rahatlıkla gidebiliyor. Her yer dümdüz ve herkesin takip edeceği yollar ve yerler belirlenmiş. Yayalara bizde alışık olmadığımız kadar saygı gösteriliyor. Gerçi bu hal neredeyse bir çok Avrupa ülkesinde rastlanabilecek güzel bir ayrıntı. Oxford ve çevresinden bazı manzaralar Bir haftalık sürede kasabanın içinde ve çevresinde bir çok yere gidebilme imkanı bulduk. Bu sürede bir günümüzü oğlumuzun bir arkadaşının rehberliğinde Oxford’un bazı çevre köylerini gezerek değerlendirdik. Bunlar arasında, ünlü İngiliz siyaset adamı Churchill’in doğup yaşadığı Woodstock ve içinde yer alan Bleinheim Palace çok ilginç bir mekan. Yemyeşil bir tabii çevre içinde muhteşem bir malikane. İnsanın burada filozof olmaması adeta imkansız gibi görünüyor. Oxford’un yakın çevresindeki güzel yerlerden biri de Bourton On The Water köyü. Asırlara meydan okuyan binaları ve nefis tabii manzarasıyla bizleri bir hayli etkiledi. Köyde yaşlı nüfus çok fazla. İhtiyarlar güzel mekanlarda fakat yalnız yaşıyorlar. Bahçe içindeki evlerin önünden geçerken şayet gözünüz evin kapısında bir yaşlıya takılırsa o gözlerdeki muhabbete hasret bakışları fark etmemeniz mümkün değil. Vaktiniz varsa bu kişilerle uzunca bir sohbet yapabilirsiniz..

Oxford’da ziyaret ettiğimiz diğer bir mekan da Oxford İslamic Center.

Merkezde iki binada hizmet veren bu kuruluş, içinde Türkiye’nin de bulunduğu birkaç Müslüman Ülkenin destekleri ile faaliyet gösteriyor. Araştırmacılar için küçük odaları, seminer salonları ve Mescidi ile kasabanın ortasında adeta bir nefes alma yeri. Son birkaç senedir daha büyük bir alanda yeni bir yapı oluşturulmaya çalışılıyor. Henüz hizmete girmeyen bu Mescit ve binalar bitince İslamic Center’ın daha fonksiyonel bir yapıya bürüneceğine inanıyor Oxford’daki Müslüman öğrenciler ve araştırmacılar Oxford’da iki müze Kasaba’da kurulmuş olan iki adet Müzeyi de hızlıca ziyaret etme imkanı bulduk bu bir haftalık sürede. Bunlardan biri farklı farklı ülkelerdeki hayvan örneklerinin sergilendiği Natural History Museum bir hayli ilginç. Tarihte var olduğu ifade edilen dinazorlarun iskeletleri, girişte sizi tüm heybetiyle karşılıyor. Müzenin diğer bir tarafında birçok ülkeden getirilmiş olan çeşitli sanatlarla ilgili örnekleri de görmek mümkün Bir diğeri de Ashmolean Museum adlı Müze. Dünyadaki farkli bölgelerden ve farklı medeniyetlerden çeşit çeşit eserlerin sergilendiği bu Müze, hakkıyla gezilmesi için en az bir tam günü gerekli kılan bir yapı. Vakit darlığından biraz hızlı dolaştığımız Müze, hakkını tam veremediğimiz inancıyla ayrıldığımız bir yer oldu bizim için. Cami kapısından ayrılamayan Müslümanlar Cuma namazı için Pakistanlıların yaptırdığı bir Camii’ye gittik. Oxford’daki Müslümanlar Cuma günü birbirlerini hasretle kucaklıyorlar namazdan sonra. İstanbul’da namaz bitince hemen çıkıp işlerine koşturan insanların yanında, burada yağmura rağmen insanların Cami kapısından bir türlü ayrılamamaları bana çok enteresan geldi, Cuma sonrası Teksas doğumlu ve sonradan Müslümanlığı seçen Mustafa kardeşimizin refakatinde kasabanın Old Merston Mahallesi gerçekten eski... Asya Kültür Merkezi'nde mevlid Yeni yapılmakta olan İslam Merkezi

Hafızlık Kuralları

biraz dışındaki OLD MERSTON denen mahalleye gittik. Eski İngiliz evlerinin tipik örneklerinin yer aldığı bu bölgede, sağanak yağmur altında adeta tarihte bir kısa gezinti yaptık. Yüksek damlı tek veya iki katlı bahçeli evleri, tipik bir kilise ve mahalle mezarlığını ve dar sokakları geçerek gezimizi tamamladık. Rehberimiz Mustafa, not tuttuğumu görünce ‘sefernameme’ katkı olsun diye bir çok evin önünde durup resim çekmemi teşvik etti. Gazzali’de Eğitim yaklaşımı konusunda doktora yapan bu Şazeli dervişi, daha sonra gittiğimiz ve mükemmel bir misafirperverlik gösterdiği hanesinde, dünyanın dört bir yanından topladığı konusuyla ilgili orijinal belge ve kitapları bizlerle paylaştı. Dünyanın farklı noktalarında hakikatin peşinde koşan farklı milletlerden insanları görmek, bir çok yanlışın yaşandığı dünyamızın içinde güzel örnekler olarak bizlere büyük moral verdi. Cuma gününün gecesi çok ilginç bir Mevlid programına da katıldık. Asya Kültür Merkezi adlı bir mekanda, Müslümanlar akşam saatlerinde toplanarak bir taraftan Siyer okuyorlar aralarda da okudukları konulara uygun bizdeki Mevlid’e benzer ilahiler söylüyorlardı. İsmine Mevlid deseler de bir tür Siyer dersiydi katıldığımız program. Hanımlar ve erkekler üst katta bu organizasyon içindeyken başka birileri de bir alt katta, onların küçük çocuklarına yönelik bir başka program yapıyorlardı. Programa gelenler evlerinde hazırladıkları nevaleleri getirmişler ve okumalar bittikten sonra onları topluca yedikten sonra evlerine dönüyorlardı.. İnsanlar hem hoşça vakit geçiriyorlar hem de beraberce bir şeyler öğreniyorlardı. Eğitim açısından değişik bir tecrübeydi. Bir hafta içinde bu tarz bir iki programa daha davet edildik. Katıldıklarımızda şöyle bir şey dikkatimizi çekti. Programlar yaklaşık 2 saate göre ayarlanmış. Saatinde başlıyor ve fazla uzun sürmeden bitiyor ve herkes geldiği yere dönüyor. Başlangıç ve bitiş saatleri belli..

Ev okulları

Oxford’daki bazı Müslüman öğrenciler, araştırmacılar ve hocalar, kendi çocukları için ev okulları düzenlemişler. Çocukların, inandıkları değerlere göre yetişebilmeleri için içlerinden kim bir konuda uzmansa çocuklar onların evlerine derse gidiyorlar. Bu eğitimlerin yapıldığı bir evde gördüğümüz bir duvar yazısı bizim bir hayli dikkatimizi çekti.

‘HAFIZLIK KURALLARI’ diye başlayan bu metinde çocukların ağzından;

dikkatli dinleyeceğimize, birbirimize yardım edeceğimize, birbirimize yüksek sesle seslenmeyeceğimize kibar olacağımıza, utangaç olmayacağımıza, kendimize güveneceğimize, duyarlı olacağımıza. Söz Veriyoruz

diye yazıyordu.. Basit olmasına rağmen hem şekli hem de içeriği çok güzel bir kurallar manzumesi olarak örnek alınabilecek mahiyette bir duvar yazısı idi. Bir haftalık Oxford seyahati gurbette evladına ve gelinine misafirliğe giden bir babanın ayrılırken yaşadığı tatlı bir hüzün ile noktalandı. Onları Allah’a emanet ederek ve hanımı bir hafta için daha oralarda bırakarak İstanbul’a döndüm

Erhan Erken gezdi gördü yazdı